Vandaag zei Mrs S voor de zoveelste keer tegen me: “ruim dat bureau nu eens op”, ik weet niet of dit voor u lezer een herkenbaar gevoel is maar de perceptie van opgeruimd schijnt tussen de mannetjes en de vrouwtjes van deze wereld nogal te verschillen. In ieder geval in Huize Solleveld.

Ik vind mijn bureau redelijk georganiseerd. In het midden een toetsenbord met twee beeldschermen en links en recht twee stapels met papieren “waar ik nog iets mee moet”, wellicht dat ze daar een punt heeft.

Al opruimend kom je van alles tegen: de nieuwe polis van DSW, de sportnota van de Gemeente Maassluis en de nota hondenpoep om maar eens iets te noemen.

Ook foto’s. Foto’s uit een ver verleden van bijvoorbeeld mijn oma van vaders kant. Wie kent ze niet. Een vergeelde zwart-wit foto met daarop tussen vele broers en zussen van mijn oma Jacoba Koppert. Ze is hier een jaar of zeven denk ik. Er staan broers bij die al min of meer volwassen zijn, poserend met een sigaret achteloos tussen de vingers. Ik kan me een aantal vaag herinneren van de verjaardagen bij oma. Mijn opa is al in 1957 overleden en daar heb ik nog slechts één beeld van. In een kist in de voorkamer.

Bij verjaardagen zaten de familieleden in de achterkamer rondom een tafel. De voorkamer werd nooit gebruikt. De ooms en tantes zaten gezellig te keuvelen aan een tafel waarop natuurlijk glaasjes stonden met sigaretten en sigaren. Er stonden glaasjes advocaat voor de dames; een enkele tante nipte van een citroenjenever met suiker. De ooms dronken iets wat uit een bruine stenen kruik kwam. Jenever zo leerde ik later.

Door deze mijmering dacht ik ineens aan een ingezonden stuk dat wij als gemeenteraadsleden mochten ontvangen van Seniorenwelzijn. Ik citeer letterlijk een stukje uit deze brief.

“Enige jaren geleden heeft u als raad het besluit genomen om geen borreltje (jenever) meer te schenken in kantines en andere gelegenheden. Dit zeer tegen de zin van Seniorenwelzijn die twee seniorencomplexen runt in Maassluis, namelijk de Vliet en de Vloot. Seniorenwelzijn heeft een zienswijze gegeven maar daar werd niet naar geluisterd.”

Ik kan me van dat besluit niets herinneren, waarschijnlijk voor mijn tijd want ook ik ben hier mordicus tegen d.w.z. in de bejaardenhuizen. Er zal wel geschermd worden met vergunningen.  In een land waar het gedogen is uitgevonden en waar zelfs in de tweede kamer stukken worden geproduceerd en debatten worden gevoerd over gedogen. Leest u kamerstuk 25085 maar eens.

Nederland heeft grotere problemen dan een borreltje in een verzorgingshuis.

Veel te veel regels en de handhaving op essentiële punten lukt nauwelijks en dan gaan we onze senioren verbieden een borrel te drinken. Wij zijn schatplichtig aan deze generatie. Als wij dit verbod handhaven (veel succes Jacco) dan verbannen wij de bejaarden naar hun kamertjes om daar naar de fles te grijpen. De eenzaamheid onder deze groep is al groot en dit help zeker niet.

Geef die mensen de ruimte en pas ook hier een gedoogbeleid toe. Zolang de bejaarden niet achter hun rollator lallend door Maassluis rennen en een spoor van vernieling achterlaten, is er niet aan de hand.

 

 

Aad Solleveld

Aad Solleveld

Columnist 2014-2016 | Gemeenteraadslid voor Maassluis Belang | Speaker bij Excelsior Maassluis | gastcolumnist 2018- 2022

3 Reacties

  1. Aad Rieken
    4 februari 2016 at 20:36

    ”G-EDO-GEN!!!”

  2. 4 februari 2016 at 09:32

    Helemaal mee eens Aad. Gezelligheid kent geen tijd.

  3. Aad Rieken
    4 februari 2016 at 08:55

    ”SENIOREN-WELZIJN”

    Geestrijke Verzorging!