Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Enige jaren geleden schreef Marleen korte gedichtjes voor de aardigheid en zo waar in 2017 een zomercolumn op maassluis.nu. Zij bleef dichten en bracht vorig jaar haar eerste dichtbundel uit. Gisteravond werd zij door de jury verkozen tot de nieuwe stadsdichter voor twee jaar. We kijken in reprise terug naar die zomercolumn en hebben daarmee gelijk een beeld van hoe haar stijl is en haar blik op de wereld en de mens is. Gisteravond werd Marleen verkozen tot de nieuwe stadsdichter van Maassluis. Redactie
Het is een luxe probleem, ik weet het. En dat het een vrouwending is weet ik ook. Maar de vakantie komt er aan, dus voor wie geluk heeft is het “ inpakken en wegwezen ”.
En daarover moet ik u iets bekennen. Dat inpakken is namelijk voor mij nogal een obstakel. Inpakken vraagt om vooruit denken. Hoe is het straks op de plaats van bestemming? I s het er warmer dan verwacht? Of toch kouder? Heb ik aan één trui genoeg? Lange broek mee of niet? En hoe kan ik dingen een beetje leuk met elkaar combineren ? Want ja, ook op vakantie willen we er gezellig uit zien toch?
En past mijn oplader daar in het stopcontact? Of moet er een adapter mee? Kortom, wat neem ik in Godsnaam allemaal mee?
Inpakken vraagt ook om praktisch inzicht. Je hebt mensen die maar vijf kledingstukken meenemen en die weten dat dan zo te combineren dat het lijkt of ze iedere dag wat nieuws aan hebben. En die pakken dan ook nog eens hun koffer pas een uur voor vertrek in.
Tja, het kan dus blijkbaar wel , alleen … mij lukt het niet! Ik neem altijd te veel mee, ook omdat ik niet kan kiezen. Dus bij mij gaat het niet zozeer om wat neem ik mee maar vooral, wat laat ik thuis? Weken van te voren leg ik dingen klaar, haal ik weer dingen weg, maak ik lijstjes, streep ik af, zet ik bij, koop ik de drogist leeg, check ik nog eens weeronline, leg er dan weer wat bij …
En, ohhh, dan dat heerlijke moment dat die koffer eindelijk dicht gaat. Dan lijkt mijn leven ineens weer zo overzichtelijk. En als ik daar dan ben, op die vakantieplek, gaat mijn leven langzaam over van overzichtelijk naar eenvoudig. Van controle naar loslaten. Dan draag ik iedere dag hetzelfde jurkje, dezelfde slippers, dat éne vestje en laat ik de make-up achterwege. Dan weet ik, ik heb eindelijk vakantie! Meer dan dit heb ik niet nodig en meer dan dit neem ik een volgende keer niet mee.
Alleen … het gekke is: bij een volgende vakantie is het weer hetzelfde liedje. Eigenlijk wil ik maar één ding: wegwezen!
Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
⊗——het einde ——⊗
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 226 lezers