Uitbesteden van werkzaamheden -die niet tot je core-business behoren- is populair. Voorbeelden te over. Bij ons zie je dat terug in het water geven van de flora binnen alle vestigingen. Vroeger, toen alles beter was, gaven wij de plantjes zelf water nu is dat ondenkbaar geworden. Planten water geven is een core-business geworden van bedrijven die zich met facilitair management bezig houden. Op gezette tijden zien wij dus een auto uit Babberich het terrein op rijden om de al dan niet artificiële planten te verzorgen. Jelle noemt dat in zijn maandag column innovatie.

In het klein gebeurt dat ook, zoals ik aan den lijve ondervond. Het ging in dit geval over een rekening van de tandarts. Een keer in de maand ga ik er voor zitten. De laptop op schoot (waar anders) en telebankieren. Liever zou ik dat uitbesteden aan Mrs.S maar dat is tot op heden niet gelukt. Zij reikt mij allerlei acceptgirokaarten aan en ik tik het e.e.a. in op de site van ING. Werkt prima. Tot een week of wat geleden.

Bij de rekening van de mondhygiëniste van 27,35 euro ging het mis, ik maakt 28,35 over. Nadat we klaar waren met overboeken trad een volgende stap van het proces in werking, mijn werkzaamheden werden gecontroleerd. U merkt het, in onze lean/six-sigma organisatie werd de fout onmiddellijk geconstateerd.

Als oplossing koos ik voor het verminderen van de volgende rekening( dit is bijna maandelijks) met 1 euro. Slim plan toch!

Toch niet. 2 dagen na die euro minder lag er een herinnering in de bus voor die ene euro.

Dan begint de “lijdensweg” vroeger kon ik gewoon even met de tandarts bellen en het kwam goed. Dat gaat helaas niet meer, de tandarts heeft dit (heel innovatief) uitbesteed aan iets in Almere. Als je die aan de lijn hebt en je door een woud van keuzes tussen 1 tot 8 heb geworsteld, krijg je vraag ’toets uw factuurnummer in’. Ik weigerde dat want dat zijn 12 getallen en dat vindt RSI technisch onverantwoord. De medewerker die ik aan de lijn kreeg had hier begrip voor. Mijn probleem kon overigens niet bestaan want de euro teveel zou direct teruggestort zijn. Dat zat in hun systeem. Dat was niet juist maar dat geloofde hij niet.

In het volgende telefoongesprek a 10ct/min meldde ik dat ik geen euro had ontvangen en blijkbaar had deze medewerker iets meer kennis van het systeem want automatisch terugstorten gebeurt pas bij plus 3 euro. Hij zou de ene euro terugstorten waarna ik weer een euro naar Almere zou overmaken. Kan het simpeler?!

Na drie telefoontjes heb ik het opgegeven. Ik krijg geen euro en ik stort er daar geen. Een pat-stelling. Die gaat natuurlijk eerdaags verbroken worden als ik een herinnering krijg ter betaling van die ene euro, uiteraard vermeerderd met een boete van 15 euro. Ik zie de deurwaarder over een halfjaar of zo met belangstelling langs komen. De koffie staat klaar!

Maar ik had liever gehad dat tandarts Spangenberg gewoon een Maassluis meisje aan het werk had gezet i.p.v heel innovatief specialisten in Almere.

Aad Solleveld

Aad Solleveld

Aad Solleveld

Columnist 2014-2016 | Gemeenteraadslid voor Maassluis Belang | Speaker bij Excelsior Maassluis | gastcolumnist 2018- 2022

1 Reactie

  1. 12 oktober 2013 at 11:39

    De maandag column gaat in feite over het samenwerken en verbinden van zzp ers, die elkaar gaan vinden en elkaar kunnen versterken. Dat is voor Maassluis zeker innovatief, omdat veel lokale zzp ers tot nu toe erg solistisch werken en onzichtbaar zijn.

    Ook dat mag als niet zo innovatief worden gezien, maar bedenk dat Maassluis nooit voorop loopt. Met andere woorden voor onze woonplaats is het wel vernieuwend!