Column: Kaken op elkaar

Ze hadden bij de receptie wel kunnen melden dat het vandaag ‘badkledingdag’ was. Samen met vriendin I vandaag een dagje sauna in Thermen Schiedam. Ietwat ongemakkelijk voelt het nu met alleen een handdoekje en slippers bij me. We blijven wel want vriendin I heeft kortingskaartjes. We kiezen als eerste voor de ‘stilte sauna’. Ik neem plaats op het houten bankje en voordat ik er erg in heb, komt er een man van middelbare leeftijd naast me zitten. Hij komt me bekend voor maar ik kan niet plaatsen waar ik de beste man van ken.

Ik staar te lang naar zijn wetsuit en ik verbaas me dat het personeel deze bezoeker niet aanspreekt op zijn outfit. Ze moeten de gasten toch gewoon verplichten om zich aan de saunaregels te houden? De man begint te praten. Ik gebaar hem om stil te zijn want hé we zitten in de ‘stilte sauna’. Hij negeert onbeschoft mijn gebaar en vertelt me dat hij me nooit pijn had willen doen. Hij voegt toe dat het mijn eigen schuld was allemaal. Als ik stil had gelegen was het nooit zo  gelopen. En dan herken ik hem. De kaakchirurg waar ik gisteren een afspraak mee had. Ik voel meteen de pijn terug in mijn kaak en proef al het bloed weer in mijn mond. Ik wil zo snel mogelijk uit dit gesprek.

Ik zoek oogcontact met mijn vriendin. Ze ontwijkt mijn blik. Ze is te druk in gesprek met een jongeman over badkamers en slotjesbeugels. Iedereen negeert hier dus de saunaregels. Ik kies eieren voor mijn geld en vlucht de sauna uit. Ik ren naar de receptie en ik vraag of ze een taxi voor me kunnen bellen. De dame achter de receptie legt me vriendelijk uit dat de taxi geen passagiers vervoert van Schiedam naar Maassluis. Dit in verband met de wegwerkzaamheden in Maassluis met bijbehorende omleidingen. Ik zucht en vraag me of ze me ergens anders naar toe kunnen brengen. De dame achter de receptie zucht terug maar laat tóch een taxi komen. Dankbaar stap ik  de taxi in. Als ik hier maar zo snel mogelijk weg ben.

De chauffeur stopt bij het Vlietland ziekenhuis en verzoekt me om uit te stappen. Inmiddels regent het pijpenstelen dus ik besluit het ziekenhuis binnen te lopen. In de ziekenhuishal aangekomen kom ik de kleuterjuf van mijn zoontje tegen. Wat een toeval! Ze vraagt me of ik met haar mee wil naar de 2e etage. Ze heeft een afspraak daar en wil me even spreken nu ik er toch ben. De kleuterjuf vertelt me dat ze zich zorgen maakt over de ontwikkeling van mijn zoontje. Ze vindt het zorgwekkend dat hij met zijn vier jaar nog steeds niet kan lezen. Het stoort me en ik vertel haar dat ik dat vrij normaal vind. Wat denkt ze nou? Ze lacht alleen maar. We komen aan op de 2e etage en we nemen plaats in een wachtkamer. Ik pak snel een tijdschrift. Ik fake dat ik aandachtig een artikel lees over de nieuwe najaarskleuren in de ‘Vogue’ van oktober 2011. Dan wordt niet zij maar ík naar binnen geroepen. Ik zie het bordje ‘Polikliniek kaakchirurgie’ nu ook. Wat?

Ik schrik wakker. 6 a.m. Vandaag een afspraak bij de kaakchirurg. Daarna vriendin I maar bellen wanneer we weer een dagje naar de sauna gaan.