Column nr: 183

Ook deze keer op zaterdag in plaats van op vrijdag. Als het bevalt wordt het wellicht de nieuwe vaste stek.

Van de Nederlandse politiek wordt al jaren gezegd dat ze in crisis is. Ik heb me altijd afgevraagd waar dat dan uit zou moeten blijken? Zijn er te weinig mensen te vinden die het landsbelang willen dienen, die tegen een geringe vergoeding ( zeker als je het vergelijkt met wat deze mensen in het bedrijfsleven zouden kunnen verdienen) hun vrije tijd steken in het algemeen belang? Volgens mij is het aantal partijleden al jarenlang stabiel en zijn er partijen die juist steeds meer leden trekken. Lokaal ontstaan er partijen die soms heel succesvol zijn. Jongeren sluiten zich aan bij nieuwe en oude partijen.

Dus hoezo crisis?

Of heeft het te maken met de schandaaltjes rond bewindspersonen ( van lokaal tot nationaal)? Regelmatig moet er een minister het veld ruimen om bonnetjes of een wat sterk aangezet verhaal over het eigen handelen, het bedekken van foutjes van een voorganger of het niet helemaal netjes informeren van een raad of de Tweede Kamer.

Niet zoals het hoort dus moeten er consequenties zijn en meestal is zo’n consequentie opstappen uit de functie die men bekleedt. En dat word gezien als correct en onvermijdelijk. Zo doe je dat in een democratie, in een systeem waar we, via raden en kamers, de bewindspersonen controleren. En daar is niks mee, sterker, zo zou het overal moeten gaan.

Mensen die klagen over de politiek, hebben vaak meer problemen met allerlei andere zaken dan specifiek met politici. Maar aangezien politici met hun hoofd op posters staan, in de krant verschijnen en op televisie te zien zijn, zijn zij een makkelijke prooi voor een ieder die het niet eens is met hoe de dingen gaan. Vanuit een vaak anonieme adres ergens op internet is het makkelijk zouteloos kritiek geven.

Ik zeg niet dat politici nooit boter op hun hoofd hebben, dat ze niet soms ook de waarheid een draai geven om hun punt te maken maar ik heb veel meer respect voor iemand die de wereld om zich heen probeert te veranderen en te verbeteren door aan politiek te doen, dan aan mensen die alleen maar op een afstand en vaak anoniem hun afkeuring laten horen.

Daarom zal ik ook altijd gaan stemmen. Er is altijd een partij die de dingen zo wil regelen zoals ik het ook ongeveer zou doen. Die krijgt mijn stem. En vervolgens zal ik die partij kritisch volgen en mochten ze er een zooitje van maken dan is er bij de volgende verkiezingen de mogelijkheid om mijn mening te herzien. Dat is democratie. Ik wens u veel wijsheid toe in het stemhokje.

Wouter vHeiningen

Wouter vHeiningen

Columnist sedert juli 2013 | Directeur Bibliotheek De Plataan voor Maassluis, Vlaardingen & Midden-Delfland | Bestuurslid van Nationaal Documentatiecentrum Maarten ’t Hart en stichting Ongehoord!

1 Reactie

  1. Aad Rieken
    17 februari 2018 at 09:10

    “Ze Krijgen Het Voor Hun/Het Kiezen…,
    Is Dat Nou Zouteloos En/Of Zoeteloos!”

    Wat ik het meest ergerlijke vindt van bewindslieden die in de fout zjn gegaan: ze worden verrijkt met een oprotpremie, Gouden handdruk en polshorloge en zijn even later te zien in een werkkring die net zoveel oplevert of zelfs meer als hun vorige baan, Dit Is Toch Niet Te Geloven, Wat Vindt U Hier Van???