Column: Kijk eens achterom

De maand december is bijna om en de jaaroverzichten van 2015 vliegen ons weer om de oren. Op televisie, de radio en social media krijgen we in allerlei varianten te zien hoe 2015 er wereldwijd uit zag. Tijd voor een persoonlijk jaaroverzichtje.

Ik kijk in december, net als hoofdredacteur Jelle, altijd graag even terug op wat het afgelopen jaar mij heeft gebracht. Nu wil het feit dat ik in januari 2015 mijn eerste column schreef voor Maassluis.Nu. Daarom: een persoonlijk jaaroverzichtje in columns.

Column 1: Sex and the first City at the Waterway

Mijn eerste column, waarin ik mij voorstelde aan de lezers van Maassluis.nu en waarin ik meteen prijs gaf, dat ik voor het eerst in mijn leven genoeg zelfvertrouwen had om een column te gaan schrijven. Ik had toen nog geen idee van de leuke reacties die ik de rest van het jaar zou krijgen op mijn columns, die mij alleen maar meer vertrouwen gaven om te blijven schrijven!

Column 2: Let it go

In mijn tweede column ging ik nog ietsje persoonlijker en vertelde ik over mijn vele ambities en het leren loslaten. Ik had ingezien dat ik met wat minder willen, en vooral wat minder NU willen, een stuk gelukkiger ben. Lang leve hét lijflied van 2015: “Let it go…”!

Column 3: Proost! Bepaal je imago met een drankje

In maart was ik minder diepzinnig. Dat wil zeggen, in mijn column. Ik deed een kort onderzoekje onder vriendinnen, naar het karakter van drankjes en de drinkers ervan, en concludeerde aan de hand hiervan dat ik erg veelzijdig ben. Iets waarin ik in december, vooral tijdens de feestdagen, opnieuw achter ben gekomen 😉

Column 4: Pechweek

Wat een pech had ik in april! Een kapotte vaatwasser, een lekke autoband, een ziek kind en ook nog eens een kapotte accu. Tijd om weer eens het diepe in te duiken! Want waarom komt pech zelden alleen? Had ik het verdiend, of over me afgeroepen? Ik ben er nog steeds niet uit, maar ik kon wel zien dat ik ondanks alle pech positief kon blijven. En dat ik door al deze gebeurtenissen toch op het laatste moment nog een onderwerp had voor mijn column.

Column 5: Een pakketje schroot?

Vriendschap is een illusie? In juni gebeurde er veel om mij heen wat ertoe leidde om deze vraag eens goed te analyseren. Ik was best teleurgesteld, vooral in hoe kinderachtig volwassen ‘vrienden’ met elkaar om kunnen gaan. Toch is vriendschap geen illusie, was mijn conclusie. En nu, een half jaar later, kan ik dat des te meer concluderen: wat heb ik toch fijne mensen om mij heen!

Column 6: Een grote stap

‘The girl on heels’ goes flat. Dat gebeurde er deze zomer, toen ik voor het eerst openlijk bekende wandelschoenen aangeschaft te hebben. Een enorme stap voor mij en, zo bleek, ook voor de mensen om mij heen. Iedereen moest eraan wennen. De column bracht dan ook veel reacties teweeg in mijn omgeving. Hele leuke trouwens, er werd ook erkend dat het voor mij heel wat was om schoenen zonder hak aan te trekken. Nog steeds stap ik regelmatig vrolijk rond op mijn lage stappers en nog steeds voelt het als een overwinning!

Column 7: Opnieuw vakantie leren vieren

Vakantie! Eindelijk was het zover. Maar hoe ging het ook alweer? Voor het eerst in het 7-jarige leventje van mijn zoontje gingen we met z’n drietjes op vakantie en ik bleek niet meer te weten hoe het moest. Ik leerde weer genieten, opnieuw loslaten en vooral niet op de tijd te letten. Hopelijk mogen we het in 2016 weer zo doen!

Column 8: Pepernoten

Tja, wat zal ik zeggen? Ach, ik maakte me gewoon druk. Niet om het feit dat de pepernoten al in de schappen lag in september (lekker, toch?), maar juist om de mensen die zich hier druk om maken. Kom op, hebben we geen belangrijkere dingen om over na te denken? Gelukkig bleek uit de reacties dat ik niet de enige in Maassluis ben die er zo over dacht.

Column 9: Iets met slingers

“Het leven is één groot feest, maar je moet wel zelf de slingers ophangen.” Need I say more?

Column 10: Denken aan een ander

Begin december begon in alvast met het maken (en uitvoeren) van goede voornemens. Er was zoveel gaande in de wereld dat ik behoefte had aan wat meer bezinning en samenzijn. Naast alle cadeaus, glitterjurken en het vele eten in december, wilde ik graag dat we er allemaal wat meer zijn voor elkaar. En dat wil ik nog steeds, want ik denk dat onze wereld dat heel hard nodig heeft. Ik hoop dan ook dat we er met z’n allen in 2016 een liefdevol jaar van kunnen maken.

Tot in het nieuwe jaar!