In mijn vak ken je niet zoiets als een vrijdagmiddagborrel waarmee je je als collega’s het weekend in drinkt en even ontspant. Dat brengt het ontbreken van een vaste werkplek en vaste werktijden met zich mee. Doen wij het dan nooit? Natuurlijk wel.

Bijvoorbeeld op maandagavond om tien uur op het moment dat we de kerk uitstappen na een avond vergaderen. Mijn collega stelt voor om nog wat te gaan drinken en ik stel hem niet teleur. We lopen de Markt op en zien veel donkere ramen en gesloten deuren. Maandagavond is misschien niet het meest hippe moment. Toch is er een kroeg open. We worden luid blaffend begroet en de oproep van de baas dat ze daar mee op moet houden heeft niet direct effect.

We blijken de enigen te zijn, dus plek zat aan de bar. Wat het wezen mag. Doe maar twee biertjes, kaatsen wij terug. Tap of fles? Tap graag. De man achter de bar pakt een glas en haalt de handel over. Een straal schuim en koolzuurgas ontsnapt. Hij was even vergeten dat het vat leeg is en morgen komen de nieuwe pas. Zo’n maandagavond dus. Weet je wat? Geef maar een fles bier.

André Hazes houdt ons muzikaal gezelschap. We mijmeren wat over muziek en geloof. Past alleen Bach in de kerk? Maak je het christendom dan niet te elitair?

Ik vond het wel een vondst dat bij the Passion een paar jaar terug Syb van der Ploeg als opgestane Jezus het Hazeslied “Geef mij nu je angst” zong. En er is een theoloog die ooit Frans Bauer een gereïncarneerde Jezus noemde omdat hij juist de minst aantrekkelijke mensen op het podium trekt en ze knuffelt. “Heb je even voor mij” zouden wij aan God kunnen vragen en omgekeerd net zo goed God aan ons.

Hoe zit het eigenlijk met het idee van het CDA om the Passion naar Maassluis te halen? In Den Helder heeft een collega van mij het benodigde geld al bij elkaar gebedeld. Heb ik een kans laten liggen? Het zou onderzocht worden, maar ik heb er niets meer van vernomen.

Net als overigens de Echte Sinterklaasintocht. Stel je voor dat dat gelukt zou zijn voor dit jaar. Dan zaten we nu in Maassluis tot over onze oren in de Zwarte Pieten discussie. Dat wil je een nieuwe burgemeester toch niet aandoen?

Datzelfde geldt misschien ook voor een asielzoekerscentrum.

Aan de andere kant: ik zou het persoonlijk wel van lef vinden getuigen als we ons als gemeente beschikbaar zouden stellen. Ik hoop en geloof dat veel Maassluizers die hulp en gastvrijheid wel zouden willen bieden aan mensen die hebben moeten vluchten.

We nemen er nog een en ons gesprek meandert verder langs Tom Dumoulin en Daphne Schippers en aanbidden van idolen. Mijn collega roept Paulus aan, die christenen ooit vergeleek met hardlopers.

Alleen die lopen voor een vergankelijke krans, zei Paulus,  en gelovigen voor een eeuwige. Maar wat is dat nu precies, een ‘eeuwige krans’? Wat is het nu waard om je volledig aan toe te wijden en alles voor op te geven?

We komen niet uit deze levensvragen. En ik prijs deze maandagavond, want dat betekent dat ik voorlopig nog wel werk heb als dominee. Te beginnen op dinsdagmorgen om 9.00 uur als ik mijn eerste gesprek heb over wat de waarde is van het leven en wat het met je doet als je het verliest.

Gerrit van Dijk

Gerrit van Dijk

2014-2019 | Columnist op woensdag (1x per maand) | Dominee PKN | @gdijkdijk op Twitter

2 Reacties

  1. Aad Rieken
    2 september 2015 at 08:51

    IN DE HEMEL IS GEEN BIER,
    Daarom Drinken Wij Het Hier.

    ”WIJWATER!?”

    GERRIT DE DOMINEE,
    Vraagt Aan De Kastelein,
    Doe Bij Het Avondmaal,
    Wat Water Bij De Wijn.

  2. 2 september 2015 at 08:13

    Jij komt nooit zonder werk.