Column: Kusje er op?

Sandra nam afscheid. Eén keer per 4 weken neemt Britt nu de zondagcolumn voor haar rekening. Wij wensen haar veel succes en de lezers veel leesplezier.

column nr 1

De afgelopen tijd is het volop in het nieuws, reclames met personages uit de LHBT-gemeenschap en de reacties op deze reclames. Die reacties verbazen me nog wel het meeste. Zij  variëren van de meest agressieve niet-begrijpende personen tot prijzende voorstanders.

Persoonlijk snap ik niet dat dit zo groot zou moeten zijn. Ik bedoel: Nederland is toch hartstikke tolerant naar LHBT-ers? …

Maar is dat eigenlijk wel zo? Als ik deze reacties namelijk zo zie, denk ik dat Nederland toch nog wel een flinke weg te gaan heeft, ja, hartstikke tolerant zijn we, als we het niet verplicht hoeven te zien, zolang we er maar niet over hoeven te horen. Reclames met heteroseksuelen die elkaars gezicht aflebberen is goed maar laat het geen twee mannen of twee vrouwen zijn. ‘Hoe zou ik dat mijn kinderen uit moeten leggen als we erlangs lopen op weg naar school?’

Natuurlijk zullen er kinderen zijn die twee keer kijken naar de poster bij het tramstation of de televisiereclame en het niet helemaal snappen, maar een uitleg is wat mij betreft simpel: “Sommige mensen vallen op hetzelfde geslacht en dat is oké”. In plaats daarvan blijven de grote mensen echter koppig volhouden dat het hun kinderen zijn die last ervan hebben en het niet gaat om hun eigen achtergestelde kijk op de samenleving.

Het is eigenlijk best raar dat we in 2018 nog met z’n allen commotie lopen maken om twee mannen die elkaar een kusje geven.

Hoe kan het nou dat we elkaar toespreken met haat en elkaar weigeren te accepteren? Hoe is het mogelijk dat het tolerante Nederland zo verschrikkelijk intolerant is? Behandel elkaar met respect en maak zo stukje bij beetje ons kleine kikkerlandje een stukje beter.