“Kijk eens wat een plaatje!” Ze kan haar ogen niet van hem af houden en het commentaar kan natuurlijk niet uitblijven. We zitten met vier vrijgezelle vrouwen aan tafel. “Plaatje moet hangen.” zeg ik en ze vraagt wat ik daarmee bedoel. Ik visualiseer een man van – eenmaal in de zestig – met een kaal biljartballetje en een zuurpruimen gezicht en leg dat zo vriendelijk mogelijk uit. Ze is zojuist gescheiden, dus hebben we afgesproken het luchtig te houden en het commentaar tot een minimum te beperken.

De volgende kandidaat meldt zich aan. “Die is ook leuk.” zegt ze, terwijl ze haar bel witte wijn in een klap naar binnen giet. “Forget it dear,” zegt onze Amerikaanse vriendin Helen “Daddy whitesocks” en, alsof met elkaar afgesproken, kijken we tegelijk naar zijn schoenen. We bestellen een nieuwe ronde en houden moed.

Er komt een zeurkous voorbij. Geen witte sokken maar ook geen humor. Dat is wel een must vinden we allemaal, dus hij wordt snel weggewerkt.

Machoman verschijnt ten tonele. Louise staat na een paar minuten op een ander net en is niet meer aanspreekbaar. Ze gebaart met haar ogen dat we moeten verhuizen. Dat doen we ook netjes want ‘ons kent ons’ maar ik fluister toch nog even een advies in haar oren: “Louise, hij is de Baas. De Man in huis. Over een week heeft hij je servieskast uitgeruimd om er zijn voetbaltrofeeën in te zetten.” Ze luistert niet.

We druipen af en bestellen de volgende ronde.

“Kakkebet weg Pissebet terug.” zegt Connie.
Volgens haar, moet je alle oude relaties op een rij zetten en kijken wat ze met elkaar gemeen hebben. Dan, moet je de vinger op de zere plek leggen om te begrijpen waar je steeds de fout in gaat. Zo niet, krijg je elke keer weer díe partner met dezelfde onhebbelijke trekjes.
Helen verlaat de tafel met: ‘too much wisdom’ en rollende ogen. Te zwaar voor haar dus. Ze komt hier voor de lol en distantieert zich van ons. Connie ziet daarop een oude klasgenoot en verdwijnt ook in de menigte.

“Daar sta je dan met je goeie gedrag”, hoor ik oma denkbeeldig zeggen, “en je kon nog wel zo goed leren op school.”
Klopt helemaal oma, denk ik, want ik ging mee voor de humor. Nu sta ik hier inderdaad alleen aan een tafel op Ladies night en ik zoek niet eens een partner.

Ineens staat hij voor me. Herman. Geen ‘knappert’ maar een vriendelijk gezicht, goede manieren en we drinken samen wat. Er volgt een ontspannen gesprek en het verleden wordt gelaten voor wat het is.
Als Connie en Helen terugkomen en Louise uit haar droom is ontwaakt, blijft Herman erbij staan en de meiden vragen zich af of ik inmiddels heb gescoord. Omdat communicatie tussen vrouwen meestal bijna telepathisch verloopt, schud ik alleen mijn hoofd.

“Jullie doen het allemaal fout.” zegt hij ineens, terwijl hij zijn laatste slok Spa water opdrinkt.
“Je moet gaan voor de man die gek is op jullie en niet andersom.” We zijn ineens allemaal stil. Wijze woorden van Herman, die erop toeziet dat we allemaal in een taxi veilig naar huis gaan.
“Bless this Angel.” zegt Helen, terwijl ze in de taxi haar hoge hakken op haar schoot legt om haar dode tenen nieuw leven in te blazen.

En, voor de eerste keer vanavond, ben ik het helemaal met haar eens.

Paulette Elens

Paulette Elens

Paulette Elens | Zondagcolumnist [ sept 2015 - sept 2016]

9 Reacties

  1. Hans Kreischer
    14 maart 2016 at 06:44

    Gelukkig voel ik mij niet aangesproken Paulette, ondanks de witte sokken in mijn tafeltennis schoenen en gelukkig ook nog wat haar op mijn koppie. Volgens Ilse ben ik meer een soort Herman. Maak wel de vitrinekast schoon maar zet alles weer op zijn plaats terug.

  2. Marga Pieters
    13 maart 2016 at 14:34

    Weer zo’n nadenkertje, maar eigenlijk zo helder als wat! Ik werd er weer even in meegenomen, Paulette. Leuk stuk weer!👍

  3. 13 maart 2016 at 14:16

    Ha je hebt het weer gedaan. Fantastisch omschreven allemaal. Altijd heerlijk om jouw columns te lezen.

  4. Aad Rieken
    13 maart 2016 at 11:28

    ”LADY’s KNIGHT”
    (ophetwittepaard!)

    Op Ieder Potje Past Een Deksel,
    Hoe Je Het Ook Keert Of Wend.
    Maar Het Blijft ’n (On)wijs Gezegde,
    Alles Went Behalve Een Vent!

  5. Tineke
    13 maart 2016 at 11:22

    Haha! Weer een leuk verhaal Paulette! En je ligt nog goed in de markt! Haha

  6. Miranda
    13 maart 2016 at 09:49

    Leuk geschreven! En wijze raad😉

  7. Wil Driesen
    13 maart 2016 at 09:44

    Was weer een heerlijk verhaal waar ik van heb genoten xx

  8. Charles van Hutten
    13 maart 2016 at 09:23

    Wijze man die Herman, en de spijker op de kop.
    Leuk verwoord Paulette…..heb weer genoten van jouw gedachten kronkels…xxx

  9. Ronald van Santvliet
    13 maart 2016 at 09:12

    Waar zaten jullie ? lol