Er zijn mensen die klagen dat ze het zo druk hebben en dat ze zo moe zijn. Vervolgens zeggen ze er ook bij dat ze niet weten waar het vandaan komt. Er zijn ongetwijfeld diverse oorzaken mogelijk. Ik schreef rond de eeuwwisseling al eens een column over de enorme toename van informatie die over ons wordt uitgestort.

De gemiddelde mens krijgt namelijk sinds het begin van het informatietijdperk, de jaren tachtig veel extra – vaak nutteloze – informatie tot zich. Televisie en radio op tientallen kanalen.

De grote keuze leek leuk, maar heeft ook gezorgd voor uitholling van de kwaliteit van de programma’s  die we tot ons krijgen. Voeg daarbij de vele reclameblokken die in  30 seconden zoveel mogelijk informatie over ons trachten uit te storten. Op straat komt daar nog een vracht aan reclame- en informatieborden en posters bij. Veel zinloze, triviale informatie die we in ons op nemen.

Verkeersborden te over en elke winkel schreeuwt via zijn etalage ook nog eens om kopers. Video en DVD zorgden voor oneindige mogelijkheden om altijd vermaak bij de hand te hebben.  In de jaren negentig werd draadloze telefonie gemeengoed en het sms-en nam een hoge vlucht. Dat was fase Information overload 1.0.

Sinds de jaren nul kwamen daar emails en internet webpagina’s bij. Dat werd al snel gemeengoed en dus doet ‘iedereen ‘ het. Computergames werden jaar over jaar mooier, maar ook schreeuwender. Men moet zich maximaal oriënteren en men raakt er hyper van. Ook zien wij dat iedereen zich tien slagen in het rond mailt en surft en steeds vaker op het internet gaat. Video-on-demand en Uitzending Gemist komen op.

Wij vinden het leuk. Nog wel…

Sinds de jaren tien zijn de technische mogelijkheden verder uitgebreid, waardoor ook de stroom aan triviale informatie is toegenomen. Televisie op 100+ kanalen met heel veel programma’s volgens dezelfde concepten. Deze zorgen enerzijds voor afstomping, anderzijds voor afhaken. Daarom kiest men zelf zijn informatiebronnen.

Wij kunnen steeds meer zelf bepalen waar wij naar kijken. Uitzending gemist, video downloads, eBooks, internetradio en -tv worden populair. Voeg daaraan toe de vele vergelijkingsites en webshops.

De laatste jaren is ook de penetratiegraad van internettoepassingen enorm gestegen door het gebruik van smartphone en tablet.

Het aantal apps (toepassingsprorgamma’s) is schier eindeloos. Wordfeud, ettelijke spelletjes, facebook, twitter, youtube, skype, spotify, blogs, weer online, whatsapp, runtastic, googleplus, agenda, mail.

Information overload 2.0

Dit always connected, any place any time’ groei uit tot een syndroom.

Je moet een whatsapp’je meteen beantwoorden, toch?

© PR

© PR KLIK VOOR GROTERE AFBEELDING

Wij laten door de vele toepassingen onze dag en soms ook onze nacht dicteren. Sociale bijeenkomsten en vergaderingen worden verstoord door deelnemers die toch nog even hun ‘phone moeten checken”. Wij zijn voortdurend aan het schijn-multitasken. In feite zijn wij met ons hoofd er niet helemaal bij en leven wij voortdurende in meerdere werelden, die we allemaal in parallel trachten bij te houden. De hoofden raken overvol, het geheugen wordt slechter want er is geen tijd meer om dingen te laten bezinken, laat staan te onthouden. Daarvoor moeten we tegenwoordig werken met digitale agenda’s, to-do lijstjes en bucketlists.

Druk, druk, druk, zo veel te doen, ik heb nog zo veel te doen. We praten sneller. Wie kent er nog telefoonnummers uit zijn hoofd? Het concentratievermogen neemt af en gedrag wordt anders.

Er groeit nu een generatie op die amper weet wat buitenspelen is.

Een wetenschapper heeft eens berekend hoeveel informatie een gemiddelde mens tegenwoordig krijgt aangeboden en dat heeft hij vergeleken met iemand van honderd jaar geleden.

Moe? Lusteloos?

Wellicht komt het door een overvloed aan informatie. Je hoort per dag meer dan 100.000 woorden. Dat is meer dan het aantal woorden dat er staat in het boek Oorlog en Vrede (1500 pagina’s) van Tolstoï .

fact.nl

De informatie die men vroeger te verwerken kreeg op een dag was vele malen minder als tegenwoordig. We doen veel meer werk met de hersens en daarbij is  veel informatie en kennis nodig.

Het aantal beelden dat we per dag tot ons nemen is toegenomen met honderden, zo niet duizenden beelden. Sommige auteurs spreken daarom over infobesitas.

Lummelen

Het is dus helemaal niet gek dat iemand zich moe voelt en overdag zo lusteloos is. In dat laatste zit wellicht ook de oplossing.

Lusteloos zijn is ‘nergens zin in hebben’. Doe dat eens vaker. Doe niks, verveel je, lummel wat rond en doe dat vooral in je eentje, anders krijg je weer informatie uit de prietpraat van een gesprekspartner die zich ook stierlijk verveeld en daarom maar blijft praten, praten, praten…..

Ga flierefluiten, lanterfanten, lapzwansen, luieren, luilakken, rondhangen, slampampen

 

 

 

 

Jelle Ravestein

Jelle Ravestein

Columnist | Schrijver | Dichter | Mensenslijper | Aan de andere kant | Business Consultant | Filosoof | Spindoctor | Ethicus | Moralist | Ironicus | Satiricus | Sarcast | Zoeker | Cynicus |Mens | Relativist | Aan(dekaak)steller | Vrijdenker | Optimistische realist
■ ■ ■ ■ ■
■ SCHERP AAN DE WIND ZEILER
■ subtiliteit & humor tegen benauwde kaders
■ Wereldburger in een stadje met dorpse denkbeelden.
■ Dichters, schrijvers, cartoonisten en columnisten corrigeren? U heeft nog veel te leren!
■ If you can not stand the heat: get out of the kitchen
■ Democratie is ook maar een woord
■ Elke les is er één.
■ Schrijven is een kunst, lezen des te meer.
■ Ik ben niet anders, ik kijk anders naar de dingen.
■ ■ ■ ■ ■

2 Reacties

  1. jan
    10 augustus 2015 at 09:42

    Hoe wist je dat van mij?

  2. Aad Rieken
    10 augustus 2015 at 09:08

    ”Laat Je Leeglopen”

    Liever een Geit-en-breier,
    dan als Lam-meli(n)g.
    Lummelen als lijntrekker,
    nietsnut’s leukste ding.

    Een Flierefluiter.
    (pierewaaier)