Column: Lijstje

Of ik goede voornemens heb voor 2015? Ja natuurlijk! Ik denk aan mijn wensenlijst van vorig jaar en ik gok erop dat het een vergelijkbaar lijstje wordt. Niet zo origineel, wel zo consequent. Alle clichés inclusief. Ja en allemaal wensen die ook op een willekeurige datum kunnen ingaan. Wat me overigens veel beter lijkt, gezien het slagingspercentage van goede voornemens op 1 januari.

Zo kapte ik op de valreep van 2014 met roken. Iets waar ik goed in ben geworden. Het volhouden is een ander verhaal maar so far so good. Een ander voornemen was, hardlopen en dan 10km in het uur. Ik heb het gedaan de 10km, nét niet binnen het uur maar toch. Daar ga ik in 2015 wel voor, gewoon omdat het me leuk lijkt. Die ene dag in 2014 dat er sneeuw lag, heb ik het hardlopen nog even opgepakt. Alles er voor over om er niet weer een goed voornemen van te maken. Het blijft een godswonder dat ik nu niet met én vreselijke spierpijn én een gipsbeen op de bank zit.

Ondertussen denk ik aan vriendin M. die maar liefst een tiener qua gewicht kwijt raakte in 2014. Halverwege het jaar startte ze één of ander hip dieet. Ze mocht nog net water drinken. Niks geen goed voornemen maar een stevig portie discipline en het overgewicht goed zat. Ze had daar het nieuwe jaar niet voor nodig. Ook heb ik een aantal vrienden en familie die gewoon halverwege het jaar knopen doorhakte qua carrière, relaties et cetera. Gewoon gedurende het jaar.

Goede voornemens, ik denk nog even na. Het keukenkastje dat hier vol stond met superfoods heb ik vanmorgen leeg geruimd, iets met verlopen houdbaarheid. Superfoods écht gaan gebruiken, kan ik me dus niet meer voornemen. Bijenpollen en algen kunnen best gezond zijn, ze zijn ook ronduit smerig.

Ik kom dus niet verder dan de wens, gezondheid en geluk voor iedereen. Na een redelijk zorgeloos jaar voor zoonlief werden we van de week toch nog op het feit gedrukt dat hij gewoon geen virusje moet pakken. Eerste hulp, antibioticakuurtjes, meetapparatuur en zuurstofflessen zijn dan noodzakelijk kwaad terwijl we net aan het idee gewend waren om zonder deze accessoires te leven.

2014 was ook een jaar van veel verdriet voor vrienden en kennissen die een dierbare moesten laten gaan. Voor een hele hoop mensen was het gewoon een rampjaar, een helse nachtmerrie. Vrienden, familie, kennissen en Maassluizers die hele andere wensen hadden voor 2014. Die onbezorgd op het nieuwe jaar toastte vorig jaar. En die misschien ook goede -cliché- voornemens hadden.

Goede voornemens voor 2015, nee ik heb ze dus niet. Daarentegen heb ik ook geen slechte voornemens. Ik maak nog wel een keer een lijstje ergens halverwege juni. Over goede momenten, gewoon omdat het zo liep.