Column: Maassluis bedankt!

Elk dag een column is alleen zinnig en mogelijk als er lezers zijn. Dat lukt op maassluis.nu al vier jaar. Dat is allereerst te danken aan de lezers die aangehaakt zijn en blijven. Wij bieden iedere dag van de week een andere columnist en – met uitzondering van de maandag – op de meeste dagen twee weken achtereen een andere columnist.

Dat geeft een rijk gevoel en als eindredacteur ben ik daarop dan ook best trots. Er is in de loop der tijd wel verloop – soms door persoonlijke omstandigheden- , maar over het geheel genomen is er een stabiele groep die een mooi palet aan schrijvers vormt met ieder een eigen stijl. Daar past een groot dank jullie wel!

We mogen constateren dat er in Maassluis veel mensen zijn die een verhaal hebben te vertellen én die ieder een eigen publiek hebben, dat redelijk trouw leest. Daarnaast mogen we blij zijn dat er in Maassluis altijd wel iets gebeurt dat inspireert tot een column. De nieuwssite heeft inmiddels een naam opgebouwd met zijn columnisten en dat is mede dankzij alle lezers. Maassluis zou niet meer zonder kunnen.

Dat schrijven discipline vergt, blijkt wel uit het feit dat een deadline weleens bijna vergeten wordt. Dan moet de redactie snel schakelen om iedereen weer bij de les te hebben. Er zijn twee columnisten die wat dat betreft voorbeeldig zijn én altijd ruim op tijd zijn. Ideaal voor de redactie. Een van hen doet dat al vanaf de eerste dag in 2013: Wouter van Heiningen heeft er al meer dan 160 geschreven. Ook een speciale vermelding voor Ron van der Berg: hij zit dik over de 100 en zijn columns zijn taalkundig altijd van een constant hoog niveau.

Ikzelf schrijf vrijwel elke week een column. Is dat een prestatie? Het blote feit op zich zegt weinig. Het hangt onder meer sterk af van het feit of men ze waardeert. Het moge duidelijk zijn dat niet elke column in goede aarde valt. Daarnaast worden sommige veel minder gelezen want rond en op de feestdagen is de gemiddelde Sluizer met andere dingen bezig. Het is dan een uitdaging om met de volgende column weer wel de lezers te boeien en binden.

Ik prijs mij gelukkig dat er vrijwel elke week in Maassluis iets gebeurt dat voor mij aanleiding is om er iets over te schrijven. Daarvoor dank ik heel Maassluis. Zonder jullie was mij dat nooit gelukt. Het is vandaag bijna tweehonderd weken geleden dat ik begon en ik had nooit kunnen bedenken, dat ik op deze dag mijn 200e column zou publiceren.

Tweehonderd. Ik ben daar gewoon even stil van. Even dan … want er dient zich alweer een nieuw onderwerp aan.

Ondertussen zeg ik: Maassluis bedankt!