column nr 179

Afgelopen week was de bestuurder van Omroep Max, Jan Slagter, op de televisie waar hij gevraagd werd naar het succes van de programma’s van Max. Programma’s als Heel Holland Bakt, Hendrik Groen en We zijn er bijna! Stuk voor stuk kijkcijferkanonnen.

Toen de vraag gesteld werd moest ik terug denken aan de periode dat Max net in het bestel was opgenomen. Oubollige programma’s met presentatoren die al jaren bij andere omroepen en de commerciëlen waren afgeserveerd. Vooral gericht op de oudere medemens die zich niet meer herkende in de programmering van de bestaande omroepen, een soort 50 Plus voor de televisie.

Daarna bedacht ik me dat ik tegenwoordig ook weleens naar programma’s van Max kijk. Heel Holland Bakt, maar ook Hendrik Groen, Bed & Breakfast en de programma’s met Joanna Lumley. Soms omdat ik het zulke heerlijke kneuterige televisie vind en soms omdat het informatieve programma’s zijn zonder de hijgerige snelheid van commerciële of jongerenzenders.

Jan Slagter gaf op de vraag waarom de Max programma’s zo goed scoren een antwoord dat ik helemaal kon onderschrijven. De ‘reality’ programma’s waren met gewone onbekende mensen niet met BNers. Die gedachte was mij de laatste maanden al meerdere malen bekropen als er weer een nieuw programma of format werd aangekondigd waarin voor de zoveelste maal (vaak dezelfde) BN’ers mochten opdraven. En waren het nieuwe BN’ers dan van B of C garnituur, presentatoren van programma’s die vooral in de ochtend of heel late avond worden uitgezonden, Vloggers of mensen die bekend zijn om niets eigenlijk, omdat ze bekend zijn via-via, of ergens een lijntje hebben met een echt bekende Nederlander, zonder dat ze zelf ooit iets gepresteerd hebben (bekendheid door omgeving noem ik dat).

Niet bij Max of in ieder geval vaak niet bij Max. Er treedt een bekende Nederlander moeheid op bij veel mensen en omdat Max daar niet aan mee doet vallen juist die programma’s in de smaak.

Laten juist deze programma’s een voorbeeld zijn voor de andere zendgemachtigden en de commerciëlen (juist zij!). Dan blijkt het lelijke eendje Max ineens een prachtige zwaan.

Wouter vHeiningen

Wouter vHeiningen

Columnist sedert juli 2013 | Directeur Bibliotheek De Plataan voor Maassluis, Vlaardingen & Midden-Delfland | Bestuurslid van Nationaal Documentatiecentrum Maarten ’t Hart en stichting Ongehoord!

1 Reactie

  1. Aad Rieken
    8 december 2017 at 09:41

    “Max (betekent Beste) Factor!”

    Max Verstappen en Max Tailleur…,
    stelden en stellen niemand teleur!