Column: Mr. Cheong Choon

Geachte Mr. Cheong Choon,

Vorige week heb ik al een subtiele hint gegeven maar blijkbaar heeft dit totaal geen indruk op u gemaakt. Of u leest mijn column niet, dat zou natuurlijk ook kunnen. U heeft in 2011 iets bedacht nadat uw dochtertjes u op een idee brachten. Ze waren van kleine elastiekjes armbandjes aan het maken en u moet gedacht hebben “mooi, hier ga ik rijk mee worden”. Ik vermoed dat dat aardig gelukt is.

Ik ben ervan overtuigd dat er een of ander verslavend stofje is toegevoegd aan de elastiekjes. Iedereen is om. Mijn dochtertje komt dagelijks thuis met de mooiste creaties. Het zijn krijgertjes van klasgenootjes en meestal gemaakt door de moeder van de gulle loomgever. Hier kom ik meteen aan bij mijn punt van kritiek. U zet mij hierdoor als beginnende loomer onder druk. Ik wil natuurlijk niet dat mijn dochter alleen maar de single stitch weg kan geven en daardoor de rest van haar lagere schooltijd als de ‘single stitch’ uitgemaakt wordt. U dwingt mij dus om nu ook schildpadjes, haarbanden en nog ingewikkelder armbandjes te maken. Het liefste met de geurelastiekjes want, ja, die zijn er ook ineens.

Denk je net alles onder controle te hebben, elke kleur met en zonder glitter, met en zonder glow-in-the-dark, kunnen we weer helemaal opnieuw beginnen. Want die oude ruiken helemaal niet lekker eigenlijk. Waarom had ik daar niet eerder aan gedacht? Daar kunnen we dus niks meer mee. Geloof me mr. Cheong Choon, het was tamelijk gênant om bij een van uw verkooppunten aan de verpakking te ruiken van uw kleine kornuiten om zo te checken of ik wel de goede geur te pakken had. Mijn hele huis ruikt voorlopig naar Dufty’s maar we zijn gelukkig weer helemaal up-to-date.

Natuurlijk is het fijn om naast het WK een goed gespreksonderwerp te hebben. Ook ben ik het al vrij normaal gaan vinden dat ik mijn dag als nuttig ervaar zodra ik getipt ben door een moeder over welke elastiekjes wèl en welke elastiekjes niet ‘fijn’ werken. Daar zal je me verder dus niet over horen, maar u heeft me deze week wel verhinderd over een serieuzer onderwerp te schrijven. Mijn voornemen was om over de wonderbaarlijke trend, ‘een nat pak halen’ op Facebook, te schrijven of natuurlijk over het WK. Of desnoods over een andere rage die ‘Persieing’ heet.

Dat laatste brengt me wel op een idee. U mag als goedmakertje voor het opslokken van mijn kostbare tijd op een stukje gras in uw vast en zeker te dure pak de snoeiduik van onze spits nadoen. Tijdens uw #persieing mogen uw dochtertjes een emmer water over u gooien terwijl uw vrouw dit filmt. Mocht u dit niet binnen 48 uur doen mr. Cheong Choon, dan moet u als tegenprestatie voor de hele school van dochterlief oranje elastieken leeuwtjes maken…