Column: Na-hupje

In de Powervrouwen Tiendaagse is geen plek voor Jelle. Daarom schrijft Corinne met plezier een gastcolumn deze maandag

Gefascineerd kijk ik naar het meisje dat over een smalle balk loopt. Zonder te wankelen maakt ze een salto en landt keurig aan de andere kant van de balk. Alleen het kijken ernaar zorgt er al voor dat ik mijn evenwicht verlies. Even later is een ander meisje bezig met een acrobatische oefening op muziek. Het publiek siddert als ze na een driedubbele salto met schroef een voet buiten de mat zet.

‘Een geweldige sprong met een klein na-hupje, dat gaat haar een kleine puntenaftrek opleveren,’ vertelt de verslaggever. ‘Wat een prachtige amplitude heeft deze twintigjarige turnster uit China.’ Ik knipper even met mijn ogen en krab eens achter mijn oren. Na-hupje, amplitude en werkelijk twintig jaar? De Chinese turnster ziet eruit als een twaalfjarig meisje. Een kind nog, maar blijkbaar is het al een vrouw van twintig. Ik verbaas me erover en kan het haast niet geloven. Het turnen heeft mijn volle aandacht en ik vind het prachtig. Wat een prestaties leveren de meisjes en jongens, of moet ik zeggen vrouwen en mannen. De mannen zijn gespierd en enorm atletisch. De vrouwen zijn sierlijk, lenig en het mooiste vind ik de enorme gedrevenheid en concentratie. Prachtig, wat een powervrouwen. Hoeveel uur training gaat erin zo’n oefening zitten? Hoeveel bloed, zweet en tranen?

De Nederlandse meisjes doen heel goed mee en ik ben plaatsvervangend trots. Het kijken naar de turners is een feest op zich. Meestal heb ik geen idee hoe moeilijk iets is of hoeveel draaien de salto met schroef heeft. Gelukkig is er Hans van Zetten, de sportverslaggever bij het turnen. Hij doet dat al zo lang ik het me kan herinneren en zonder Hans is het turnen niet compleet. Hij weet alles. Van de oefeningen, de puntentelling, de turners en alles eromheen. Een wandelende turn encyclopedie. Hij legt geduldig keer op keer uit welke sprong we zien en naar wie die sprong vernoemd is. We krijgen turn- en geschiedenisles. Inmiddels weet ik wat een na-hupje is en dat het puntenaftrek oplevert. Ik kan een glimlach niet onderdrukken als hij vertelt dat de interne beenspreiding van groot belang is.

Er blijft echter een woord door mijn hoofd spoken. Ik weet nog steeds niet helemaal wat Hans ermee bedoelt, ook al heb ik het opgezocht. De amplitude. De Van Dale zegt:

am·pli·tu·de (de; v; meervoud: amplitudes), am·pli·tu·do (de; v; meervoud: amplitudo’s)
1. grootte van de hoek die een slinger bij elke slingering beschrijft

Veel wijzer word ik er niet van en ik laat het maar voor wat het is. Het is wel één van de lievelingswoorden van Hans van Zetten, hij gebruikt het om de paar zinnen. Net als de na-hup, een prachtig woord. Wat zou het leuk zijn als Hans bij meer sporten verslag zou doen. Voetbal, dressuur, schoonspringen en dan allemaal met de na-hup natuurlijk.