Column: Net echt

Wekenlang stond alles in het teken van Sinterklaas. En van Zwarte Piet vooral ook, als ik hem tenminste nog zo mag noemen…

Maar op 6 december lijken ze zomaar in het niets te zijn opgelost. Met stille trom hebben ze ons land verlaten, slechts uitgezwaaid door een handjevol mensen. De kinderen nemen klakkeloos aan dat de stoomboot richting Spanje vertrekt en volgend jaar weer vrolijk terugkeert. En of dat nou met zwarte Piet, regenboogpiet of de Minions is, het zal hun een zorg zijn. Dag Sinterklaasje. Dag Piet(endiscussie)…

In de winkels staan de kerstartikelen alweer tentoongesteld. De pepernoten hebben plaatsgemaakt voor de kerstkransjes. We schakelen met het grootste gemak over naar het volgende feest. De storm en regen buiten wakkeren de zin om het dan maar binnen gezellig te maken natuurlijk extra aan. Een groot Zweeds woonwarenhuis speelt er handig op in. Je kunt er een kerstboom kopen voor slechts één euro, tenminste als je meteen ook wat andere spullen aanschaft. En dan schijnt er zelfs nog een deel van de winst naar Natuurmomenten te gaan. De dag na Sinterklaas ontstond er een stormloop op zo’n ‘goedkope’ kerstboom. Voor een euro stond men er grif een uur of langer voor in de rij, waarschijnlijk na eerst een ontbijtje van een euro te hebben verorberd.

Ook ik voel die behoefte om het thuis warm en gezellig te maken en ook ik ga voor een ‘vroege’ boom. Al weet ik dat het met kerst om veel belangrijker zaken draait dan om de kerstboom en de lichtjes, toch brengt het een fijne sfeer in die donkere dagen voor kerst. Mijn mannen moet ik bij hun thuiskomst echter speciaal op het door mij zorgvuldig versierde boompje attenderen. Het was hen niet opgevallen. Oké, hij is niet groot, maar serieus, je kunt niet om dit schatje heen, dacht ik. Maar zij delen mijn enthousiasme hiervoor nu eenmaal niet. Het is echt mijn ding, die kerstboom.

Maar om er nou uren voor in de rij te staan, voor een boom van een euro, nee, dat heb ik er niet voor over. Mijn minstens twintig jaar oude kunstboompje, toverde ik in slechts één minuut tevoorschijn. Jarenlang heb ik aan niemand durven opbiechten, dat ik een nepboom kant en klaar achter het schot heb staan. Kant en bijna klaar ja, want zelfs de lichtjes zitten er al jaren in.

Voor de gelegenheid biecht ik het nu en plein public op en waarom ook eigenlijk niet? Mijn boom is namelijk een beauty, bijna niet van echt te onderscheiden. Helemaal niets mis mee. Het scheelt me ook nog eens ieder jaar een hoop gesjouw, wachtrijen zelfs, en een boel troep. Trouwens… dankzij mijn nepperd staan er maar mooi twintig dennenbomen extra in de natuur. En zeg nou zelf: er moeten heel wat Ikea-bomen van een euro verkocht worden, wil Natuurmonumenten er van de winst weer twintig kunnen plaatsen…