Bij het begin van een nieuw jaar geven wij elkaar de beste wensen. Het is een jaar waarin we beginnen met de beste voornemens, waarvan er overigens bij de meeste mensen weer veel snel in de prullenbak belanden.

Een nieuw jaar biedt ook veel nieuwe kansen. En dan bedoel ik om maar eens heel anders naar bepaalde zaken te kijken. In goed Nederlands heet dat tegenwoordig outside the box denken.

Neem bijvoorbeeld de huidige werkloosheid. Hoe wordt daarnaar gekeken? En hoe wordt er gekeken naar mensen die geen werk hebben. Je hoort vaak: er is werk zat, maar je moet wel willen.

Ik denk dat de aanpak van de werkloosheid niet meer van deze tijd is. Er is gewoonweg niet meer voor iedereen werk. Daar denkt de overheid helaas op eigen wijze over.

Werklozen worden flink achter de broek gezeten met wat ook wel pestprogramma’s worden genoemd. Deze programma’s kosten de gemeenschap bergen geld en ze leveren eigenlijk bar weinig op.
Dat komt natuurlijk omdat die banen er niet zijn. Den Haag belooft al jaren banen, banen nog eens banen.

De moderne tijd, zeg de ontwikkeling van de techniek met computers en robots, heeft ons veel werk uit handen genomen. Burn-outs komen nu al voor bij jeugdige werknemers, die zich de blubber werken, terwijl de andere helft thuis duimen zit te draaien. Beide groepen zitten vol verwijten naar elkaar toe. De een wil zogenaamd niet werken, terwijl de ander al het werk doet. Frustratie ligt op de loer.

Is arbeidsduurverkorting, maar dan echt hè, een stukje van de oplossing? Kan dat met als compensatie een soort van basisinkomen? Wellicht minder burn-outs, voor meer mensen werk, goedkopere gezondheidszorg, minder ziekteverzuim, meer plezier in het leven. Meer kansen voor een echte participatiemaatschappij, maar dan echt hè.

Kan de plaatselijke politiek hier iets mee? Wil de plaatselijke politiek zich hierin eens verdiepen? Regelmatig zijn er voor de gemeenteraad thema-avonden, waar informatie wordt gegeven over allerlei onderwerpen.  Op 12 januari 2016 was er geen onderwerp voorhanden …  Misschien biedt mijn verhaal nieuwe kansen.

Huub Paalvast

Huub Paalvast

Dinsdagcolumnist 1x per 2 maanden 2014 -2018 | Raadslid VSP per 2015 | Onderwijsadviseur | Leraar-begeleider | gastcolumnist 2018 e.v.

4 Reacties

  1. Jaap van Berkel
    13 januari 2016 at 00:23

    Ik ben het eens, er te weinig zinvol werk voor iedereen, maar verdeling van werk en inkomen is toch een taak voor de overheid en sociale partners. Korter werken betekend ook minder inkomen, dat is de verdeling!!

  2. Koos Hofman
    12 januari 2016 at 21:31

    Interessante stelling, herverdeling van inkomen met de mogelijkheid daar door extra inspanning wat aan toe te voegen. Gelijk de ( zeker voor de VSP hot topic ) ongelijkheid en onrechtvaardigheid uit ons pensioensysteem ook meenemen. Waarom de AOW bv nooit afhankelijk is gemaakt van het aantal gewerkte jaren. Nu werkt de een 50 jaar, soms zelfs fysiek heel zwaar, waar de ander met minder dan 30 arbeidsjaren al pensioengerechtigd is. Maar of de gemeenteraad hiervoor het platform is? Dan trekken ze een te grote broek aan, immers de invloed strekt niet verder dan onze gemeentegrens en daarbinnen is het soms al te moeilijk ( windmolens bij de Oranjeplassen is en mooi voorbeeld ) Ik geloof dat er in het Wiite kerkje een mooi platform is om maatschappelijke thema’s in bredere kring te bespreken. Als de gemeenteraad behoefte heeft aan onderwerpen om in de maandelijkse meeting te bespreken dan heb ik nog wel een paar suggesties.

  3. 12 januari 2016 at 10:40

    Eens Huub, ik verbaas me ook over geld voor organisaties om mensen met een uitkering in dienst te nemen.. Want dan nemen ze dus iemand anders niet aan en dan krijgt diegene een uitkering! Dit patroon doorbreken, is denk ik alleen mogelijk als we echt out of the box gaan denken, maar misschien ben ik cynisch als ik dat nog even niet zie gebeuren in de Maassluise gemeenteraad? Ik (en onze fractie) staan daar in elk geval heel positief tegenover!

  4. Aad Rieken
    12 januari 2016 at 09:06

    ”De Computer Heeft (G)een Hoop Veranderd!”