Als er aan de overkant wat gebeurt, zitten wij hier met de brokken. Vraag Maassluizers hoe ze denken over de petrochemische industrie aan de zuidkant van de Waterweg en gegarandeerd dat dit antwoord erbij zit.

Odfjell.
Ook in Maassluis leven grote zorgen over dat tankopslagbedrijf, dat al zo lang zo negatief in het nieuws is geweest. De onderneming lapte regels stelselmatig aan de laars, liet zeer gevaarlijke situaties voortbestaan, en dat allemaal met goedvinden van de leiding van de Dienst Centraal Milieubeheer Rijnmond.Toch maar even voor de duidelijkheid: dat bedrijf is er om in de gaten te houden dat we in dit gebied een beetje veilig leven. Maar de DCMR is verworden tot een organisatie die veel teveel oog heeft voor de belangen van de bedrijven. Daardoor is het veel te lang pappen en nat houden geweest met Odfjell. En we weten ondertussen welke enorme risico’s we hebben gelopen.

Je zou denken dat de recente ramp in Moerdijk de ogen hier had geopend. Of eerder nog, de brand bij CMI aan de Rotterdamse Keilehaven. Ook toen had een ongeluk veel en veel erger kunnen aflopen. Om van andere ongevallen maar te zwijgen. Het geluk dat we hebben in de Rijnmond bij dit soort calamiteiten raakt een keer op. Ben ik bang.

Een van de vragen is nu of de directie van de DCMR aan kan blijven. Onze wethouder Eitjes voelt er niets voor om het aftreden van de DCMR-leiding te eisen. Want, vindt hij, dat lost de problemen niet op. Het is een opvatting. Het is niet mijn opvatting. Een leiding die zelfs niet adequaat ingrijpt als de eigen inspecteurs een gevaarlijk bedrijf niet meer binnen durven gaan, is ongeschikt voor zijn taak. Klaar. Maar ja, die leiding heeft natuurlijk politiek verantwoordelijken. Die werken regionaal samen en die moet je eigenlijk ook wegsturen als de DCMR-leiding een schop onder de kont krijgt. Daar wringt de schoen. Want net zo goed als de DCMR-top te lankmoedig is geweest, zo zijn de politiek verantwoordelijken mede schuldig. Het zal toch niet zo zijn dat ze pas wakker werden toen de pers eens ging onderzoeken hoe het er bij Odfjell aan toe ging? Want dat is eigenlijk nog veel erger. Ondertussen wacht ik op de echte klap in de Rijnmond.

M.A. Sluizer jr.

M.A. Sluizer Jr.

M.A. Sluizer Jr.

M.A. SLUIZER Junior | Levensgenieter | Stadscriticus | Woensdagcolumnist in de periode 2011-2013 | Incidentele gastcolumnist van 2015-2020

1 Reactie

  1. 17 juli 2013 at 10:01

    De politiek is inderdaad mede verantwoordelijk. In mijn bijdrage in het Odfjell debat in de Maassluise gemeenteraad heb ik gezegd dat wij (de politieke partijen) een maatschappij hebben geschapen waarin moest worden gedereguleerd en dat de overheid vooral op afstand moest gaan staan. Dat noemen we o.a. Regievoeren. Afstand nemen schept ruimte die door bedrijven moeiteloos creatief wordt ingevuld. Managers die elke vijf jaar verkassen zijn meer geïnteresseerd in winstoptimalisatie.
    Regievoeren is prima op onderdelen maar niet overal. Daar waar de gezondheid van Maassluizers en anderen in het geding is kunnen we niet gedogen.

    Trouwens erg leuk dat M.A, Sluizer een zoon heeft want bij een dochter heb ik nog nooit de toevoeging JR zien staan