Moet ik jou vertrouwen op je blauwe ogen? Met deze uitdrukking geven we aan dat we iemand niet zo maar vertrouwen. Een bekend voorbeeld is onze minister-president Rutte. U herinnert zich ongetwijfeld hoe hij ons vorig jaar aanspoorde om te gaan uitgeven: “Koop eens een nieuwe auto, een nieuw huis, etc”. Hoe kun je iemand ueberhaupt vertrouwen? Dat is best een dilemma. Laten we de proef eens op de som nemen.

Ik was in het voorjaar van 2013 na 35,5 jaar ontslagen bij mijn werkgever die zich moet laten leiden door internationale aandeelhouders en daarom uit nood medewerkers ontsloeg die geen externe opdracht hadden omdat die op dat moment geen geld binnenhaalden. Gelukkig vertrok ik met een acceptabele financiële regeling. Deze werkgever had in 2003 toegezegd nooit meer dit soort exercities te doen. Ik had hem toen op zijn blauwe ogen geloofd. Nooit meer doen dus!

Op het moment van mijn aangekondigd ontslag stond een zware ziekenhuisopname voor mijn vrouw te wachten. Daarom ben ik niet direct gaan solliciteren. Ik zou vast moeten participeren als fulltime mantelzorger. Helaas bleek de 5 maanden wachtlijst zoals het Erasmus MC had toegezegd, niet te kloppen. We hadden de chirurgen op hun blauwe ogen geloofd. Niet meer doen dus! Het werden er twaalf. Hoe dat is verlopen heeft u kunnen lezen in mijn column “Alledaagse dingen”.

Ondertussen was ik 6 maanden in de WW geweest – had ik ook wel recht op met een arbeidsverleden van 44 jaar – en in die periode mocht ik gebruik maken van de diensten van het UWV. Laat ik het maar onomwonden zeggen:

Wat mij betreft een irritante, arrogante en bureaucratische, zich achter procedures verschuilende, wanpresterende instantie die wettelijke regeltjes oplegt, op internet steeds weer onbereikbaar is en die mij niets kon bieden.

Nu heb ik een goede staat van dienst van meer dan veertig jaar en een CV die ook visueel best goed te noemen is, dus wat moet zo een ambtenaar dan met mij? Ik heb hem een keer in zijn blauwe ogen gekeken, leidde zelf het gesprek en hij “had er niets aan toe te voegen”. Daaraan betaalt u dus veel belastingcenten. Ik heb op eigen kracht weer een baan geregeld. Het kan als je zelf ook wat kunt. Natuurlijk speelt mee dat ik mijn hele leven ben blijven studeren en bijscholen, maar dat betaalt zich dan ook nu terug.

Nu kom ik toch weer terug bij de blauwe ogen van Mark Rutte. We moeten dus gaan uitgeven om de economie weer op gang te brengen.

Ik kan u melden dat wij het afgelopen jaar een nieuw superlux ledikant en een tweede auto hebben gekocht. Tevens hebben wij nieuwe schuttingen rondom onze tuin laten plaatsen. Niet dat wij zulke kapitalisten zijn, maar we hebben gelukkig voor dit soort zaken in de loop der jaren duchtig gespaard. Dat was dus een flinke uitgave. Maar ja voor Mark doe je dat, want die geloof je toch op zijn blauwe ogen?

Nog geen week nadat ik weer aan het werk ging, volgden er positieve berichten over een aantrekkende economie. Zou ik dat tot stand hebben gebracht met die aankopen? Ook het aantal werklozen daalde.

Ze zeiden er niet bij dat het een daling van 1 was, maar achteraf denk ik dat ik degene ben die deze daling tijdelijk veroorzaakte, want nog geen week later nam het aantal werklozen weer toe.

Alle ironie nu even vergeten. De moraal van mijn betoog is, dat ieder zoveel mogelijk van zijn eigen kracht moet uitgaan. Verlaat je niet op politici en instanties. Wees je eigen manager, ga er zelf op af, hou vol. En die participatiemaatschappij? Dat is niets anders dan:

Gefeliciteerd, u mag vanaf nu zelf uw broek ophouden, vraag daarbij desnoods om hulp aan de buurvrouw, maar wij overheid helpen u niet meer.

Kijk dus in maart bij de gemeenteverkiezingen naar wat partijen tot stand hebben gebracht en niet naar hun vaak loze beloften. Doet u dat laatste toch, dan weet ik dat u nog steeds heel naïef op blauwe ogen vertrouwd. Sterkte met uw keuze!

Jelle Ravestein

PS Wel jammer voor u is dat ook ik blauwe ogen heb.

Jelle Ravestein

Jelle Ravestein

Columnist | Schrijver | Dichter | Mensenslijper | Aan de andere kant | Business Consultant | Filosoof | Spindoctor | Ethicus | Moralist | Ironicus | Satiricus | Sarcast | Zoeker | Cynicus |Mens | Relativist | Aan(dekaak)steller | Vrijdenker | Optimistische realist
■ ■ ■ ■ ■
■ SCHERP AAN DE WIND ZEILER
■ subtiliteit & humor tegen benauwde kaders
■ Wereldburger in een stadje met dorpse denkbeelden.
■ Dichters, schrijvers, cartoonisten en columnisten corrigeren? U heeft nog veel te leren!
■ If you can not stand the heat: get out of the kitchen
■ Democratie is ook maar een woord
■ Elke les is er één.
■ Schrijven is een kunst, lezen des te meer.
■ Ik ben niet anders, ik kijk anders naar de dingen.
■ ■ ■ ■ ■