Mijn cappuccino automaat maalt zijn bonen voor de derde keer. Wakker worden moet echt met heel veel koffie. Inwendig vraag ik me af of dat ding niet wat zachter kan doen. Zonder kunstoren hoor ik het en dat houd zeker in dat hij herrie maakt. Geeft op zich niet. Als hij mijn kindjes maar niet wakker maakt! Ze slapen lekker uit. Het is de tweede vakantiedag. Al twee dagen in de relax stand van bijna niks moeten en heel veel mogen.

Met wie je ook spreekt, je krijg bijna standaard de vraag of je nog weg gaat. Blijkbaar hoort dat toch wel een beetje bij vakantie. OP vakantie.

Heel graag zou ik op vakantie gaan. Alleen mijn beeld van op vakantie gaan is in het vliegtuig stappen en me naar een heerlijk land te brengen waar ik dan twee weken kan vertoeven. Niet met de auto. Niet met een trein of bus. Cruise ook niet met twee kids. Maar helaas durf ik niet meer te vliegen met mijn rare oren.

Vroeger had ik er veel last van en nu weet ik het niet. Iedere zomer neem ik me voor om een keer met Sander samen naar Parijs te vliegen. Gaat het niet, dan kan ik toch die trein terug nemen. Maar die test wil ik liever niet met mijn kleintjes erbij doen. Als ik door de Benelux rij dan zie ik al sterretjes door het luchtdruk verschil. Dus ben bang als we halverwege opstijgen zijn, dat ik het dan even niet meer zo leuk heb. Maar ja, ik neem het me nu al jaren voor en er komt toch niks van.

Sowieso kan ik dit jaar helemaal niet op vakantie!

Ik heb nog steeds zes heerlijke, kleine kittens rond lopen. De laatste gaat pas tegen eind augustus naar zijn nieuwe werkgevers. Tegen een ieder zijn verwachting in, heb ik een paar kittens verkocht. Ik geloof dat er wat weddenschappen op mijn hoofd stonden. Wedden dat ze ze allemaal houdt?

Nee, ik hou er maar twee. Dat zou er maar 1 zijn en zover had ik mijn kids ook. Ware het niet dat San zo verschrikkelijk verliefd wordt op een andere als die wij uitgekozen hadden. Nou ja, die hebben we afgelopen dinsdag maar een strik om gedaan en aan Sander voor zijn verjaardag gegeven. Als een kind zo blij. Kinderen blij. Mama heel blij.

Ik moet er nu nog 1 te koop gaan zetten. Zit ik moed voor te verzamelen. Mijn kleinste hummeltje moet weg. En NEE, ik hou hem er niet bij. Maar voor nu, ga ik me heel erg haasten want ik mag zo naar de dierenarts. Allemaal worden ze onderzocht en worden ze geënt. Vind de dierenarts best leuk als ik er met zeven aan kom, want moeders laat ik ook gelijk maar even checken.

Esther Franken

Esther Franken

Esther Franken | Columnist februari 2016- juli 2022 | Copywriter | Persoonlijk Begeleider van Lichamelijk gehandicapten |

1 Reactie

  1. Aad Rieken
    9 juli 2017 at 11:34

    ”Iedereen Is Heel Erg Blij,
    Ook De Dierenarts-enij”
    (gatochfiets-envoeljevrij!)