Op het moment dat ik deze column schrijf (24 mei) kan ik nog genoeg afstand houden en de realiteit met nuchterheid onder ogen zien. Het is bijna zover. Iedereen is ineens weer idolaat van het voetbal. Oranje gaat het maken. We worden kampioen, we maken kans op de wereldtitel. O ja?

Heerlijk dat misplaatst optimisme. Wie een beetje kijk op voetballen heeft, ziet meteen dat het Nederlands elftal bestaat uit has-been’s en wanna-be’s. Een groot deel van het team is over zijn top heen en de jonkies kunnen het nog niet maken.

Wat is dat toch met die 16 miljoen bondscoaches? Het kan niet zo zijn dat zij dat vertrouwen baseren op grandioos spel dat elke week wordt geboden in de Mickey Mouse competitie in ons land. Wat zeg ik? Mickey Mouse? Zeg maar gerust Pipo de Clown competitie. Clubs als Excelsior en FC Dordrecht mogen zich straks melden op het hoogste niveau. Hoog? Tja… in Nederland noemt men een bultje al een berg, denk aan de ‘Sint Pietersberg’. Een kinderhand is gauw gevuld.

Het is een goede eigenschap om optimist te zijn. Zonder optimisten worden er geen nieuwe dingen geprobeerd. We zien het aan de feestcommissie die ‘Maassluis 400’ van de grond tilde. Men is niet bang dat de plannen in het water vallen. Behalve dan dat ‘Tobbedansen en Touwtrek-roeien in de Binnenhaven‘. Ik heb daar een hard hoofd in. Wie denkt dat verenigingen daar voor warm lopen, leeft toch echt in de jaren zestig. Ik heb niemand in het bijzonder in gedachten, maar een aantal individuele gekken zouden ze misschien hier ter plaatse nog wel hebben kunnen vinden. Daar is niet voor gekozen.

Nu kleurt de stad dus weer Oranje. We moeten er allemaal aan geloven. Geen ontkomen aan. Laat ik een prognose doen. Oranje verslaat Australië nipt met 1-0 door een doelpunt in het laatste kwartier, van Spanje wordt met 1-2 verloren en Chili houdt Nederland op 2-2. In de volgende ronde mag Oranje als de nummer twee tegen Mexico en gaat daarna naar huis na 1-3 verlies.

Hoe dat komt? Er is geen Maassluise inbreng. Geen nuchtere harde werkers. Ze doen niet mee: voorheen behoorden Oscar Moens (2001) en later Khalid Bhoularouz (2006 t/m 2010) tot de selectie. Tonny Trindade de Vilhena haalt het WK net niet in 2014, net nog te onervaren.

Zo simpel ligt het. Geen Maassluis, geen glorie.

Jelle Ravestein

Jelle Ravestein

Columnist | Schrijver | Dichter | Mensenslijper | Aan de andere kant | Business Consultant | Filosoof | Spindoctor | Ethicus | Moralist | Ironicus | Satiricus | Sarcast | Zoeker | Cynicus |Mens | Relativist | Aan(dekaak)steller | Vrijdenker | Optimistische realist
■ ■ ■ ■ ■
■ SCHERP AAN DE WIND ZEILER
■ subtiliteit & humor tegen benauwde kaders
■ Wereldburger in een stadje met dorpse denkbeelden.
■ Dichters, schrijvers, cartoonisten en columnisten corrigeren? U heeft nog veel te leren!
■ If you can not stand the heat: get out of the kitchen
■ Democratie is ook maar een woord
■ Elke les is er één.
■ Schrijven is een kunst, lezen des te meer.
■ Ik ben niet anders, ik kijk anders naar de dingen.
■ ■ ■ ■ ■

3 Reacties

  1. jelle
    13 juni 2014 at 23:05

    Zo ik ben kennelijk niet de opvolger van octopus Paul. Vijf – Een ….

    of komt het omdat Bruno Martins Indi een paar maanden in Maassluis heeft gewoond (Vroegâh)?

  2. Jan Buijsse
    12 juni 2014 at 17:13

    Je schijnt meer van voetballen te weten dan ik. Gelukkig hek ik ‘meer verstand van verzekeren’.

  3. Levina Levja
    10 juni 2014 at 09:49

    Ook al ben ik geen voetbalfan, deze jonge club verdient aanmoediging. Oranje boven …