Zo. Het zit er weer op voor de komende vier jaar. Ervan uitgaande dat een nieuw kabinet het vier jaar gaat uitzingen met elkaar natuurlijk maar op de een of andere manier zie ik dat wel gebeuren.

De maandenlange campagne (voor mijn gevoel dan toch) is voorbij en het zal nog wennen worden aan tijdlijnen die niet steeds worden gevuld met politieke boodschappen van deze en gene. Op televisie en in de kranten zullen we voorlopig nog niet verlost zijn van het politieke steekspel, het formeren van een nieuw kabinet zal waarschijnlijk niet zo eenvoudig zijn als vier jaar geleden, al is het maar omdat toen twee en nu in ieder geval vier partijen dienen aan te schuiven in de nieuw te vormen ministerraad.

Natuurlijk zijn er tegenstellingen te verwachten tussen de waarschijnlijke coalitiepartners maar de ervaring leert dat de echte hete hangtaboes vaak best even in de ijskast geparkeerd kunnen worden. Wat me wel is opgevallen is dat er bij deze verkiezingen zo’n breed palet aan partijen en partijtjes is gekozen. Steeds meer ‘one issue’ partijen (al zeggen ze zelf van niet) komen er in de tweede kamer.

Volgens mij is het profileren als partij op één specifiek aspect (al zullen deze partijen dat ontkennen want ze hebben toch een programma dat algemeen is) onverstandig. Kijk naar de grote partijen. Die zijn nog nooit zo klein in omvang geweest. Ouderen, allochtonen, klein rechts, dieren/duurzaamheid, in middels gaat er al meer dan 10% van de zetels naar partijen die de politiek bedrijven vanuit een ‘nauw’ standpunt.

Ik vraag me oprecht af of mensen die op dit soort partijen stemmen nu echt denken dat hun belangen daar beter vertegenwoordigd zijn en dat hun stem hierdoor effectiever wordt. Ik vraag me af of het niet verstandiger is om binnen een grotere partij actief te zijn en daar bijvoorbeeld de belangen van ouderen/ het dierenwelzijn/ de strijd tegen discriminatie op de agenda gezet te krijgen.

Grotere partijen maken veel meer kans om uiteindelijk daar terecht te komen waar de beslissingen worden genomen, namelijk in een regering. Nu kan je natuurlijk betogen dat als maar genoegmensen op dit soort partijen stemmen, ze vanzelf bij die grote partijen gaan horen. Dat is waar maar of dat een realistisch standpunt is?

Nederland heeft één van de meest democratische vormen van verkiezingen (als het gaat om one man, one vote) die er is. Iedereen kan zijn belangen vertegenwoordigd krijgen in de tweede kamer. Dat is een groot goed. Dat de opkomst bij de tweede kamer verkiezingen weer hoog was moeten we koesteren. Maar als het gaat om werkelijk het verschil maken is er meer nodig dan dat.

Wouter vHeiningen

Wouter vHeiningen

Columnist sedert juli 2013 | Directeur Bibliotheek De Plataan voor Maassluis, Vlaardingen & Midden-Delfland | Bestuurslid van Nationaal Documentatiecentrum Maarten ’t Hart en stichting Ongehoord!

1 Reactie

  1. Aad Rieken
    17 maart 2017 at 10:36

    ”Over Heiningen En Van Verre gesproken..,
    Zie ik (wel Wolken) Geen Sterre Ontloken!”

    ”ONTLUIKEN IS HET JUISTE WOORD!”