Column: Pareltjes

Iedereen kent wel zo iemand. In de vriendenkring, op het werk, in de buurt. Of er zit er gewoon een in de familie. Zo’n persoon die het voortouw neemt, initiatieven ontplooit, met leuke of bijzondere ideeën komt. Die nét even verder denkt en zich ook voor honderd procent inzet. Van die pareltjes, daar moet je zuinig op zijn.

Afgelopen vrijdag was er een herdenkingsavond op de algemene begraafplaats in Maassluis. Een lichtjesavond. Speciaal voor iedereen die in deze donkere dagen een dierbare wil herdenken die niet meer in ons midden is. Honderden waxinelichtjes en ballonnen verlichtten de begraafplaats. Er was een wensboom en er werd een monument onthuld. Binnen kon er iets worden gedronken en even worden bijgepraat. De setting was prachtig, maar vooral het samenzijn van meer dan vijfhonderd mensen was indrukwekkend. Overal mensen met kaarsen en lantaarntjes. Jong, oud, ieder met zijn eigen gedachten, maar toch met z’n allen één. Wat een saamhorigheid. Het thema van de avond was ‘hartverwarmend’ en dat was het.

Alle stapjes die genomen moesten worden om deze avond mogelijk te maken, heb ik vanaf het begin kunnen volgen. Omdat het idee voor deze herdenking uit de koker kwam van zo’n pareltje, die toevallig mijn zwager is – én beheerder van de begraafplaats. Ik ken maar weinig mensen die zó gaan voor hun baan en alles wat daarbij hoort.

Deze avond wilde hij heel graag organiseren, omdat hij weet hoe belangrijk en troostrijk zo’n samenzijn is voor nabestaanden. En dus werd er naast een drukke baan, het altijd bieden van een luisterend oor, de zorg voor de begraafplaats én iedereen die daar komt, ook nog een herdenkingsavond tot in de puntjes geregeld. Met behulp van een twintigtal vrijwilligers werd het een gebeurtenis die de bezoekers nog heel lang bij zal blijven.

Zo’n pareltje, daar mag Maassluis wel héél zuinig op zijn.