Column: Roma

column nr 31

Een kwaad is armoe, die uit overvloed ontstaat”

Ovidius: Romeins dichter 43 v.C. – 17 n.C.

“De eerste de beste die nu nog een souvenir onder mijn neus duwt, trek ik zo’n armband om zijn nek heen”. Hopelijk snap je dat ik even verschrikt, en vol schaamte, omkeek toen dit galmde over het Sint-Pietersplein. Vriendlief was het helemaal beu en zou binnen wel even gaan vertellen dat ze de inhoud van die zondagse sokken beter konden uitdelen op straat dan te stoppen in de weelde aan gouden wand- en plafondbekleding.

Vorig weekend kon ik mijn kerstcadeautje eindelijk innen en ik had er zin in! Een weekend Rome, de eeuwige stad inclusief privé gids en ware geschiedeniskenner (ook al was hij er nog nooit geweest), stond op de planning. Als echte toeristen met landkaart liepen we rond in de stad, genoten van het stralende weer en bezochten alle bezienswaardigheden zoals het Colosseum, Vaticaanstad en het Forum Romanum. Aangekomen bij de zogenaamde hotspots zagen we de ellelange rijen met twee uur wachttijd al staan. Dat was even slikken, maar dit verbleekte bij de vele verkooppogingen van diverse figuren die ons voor €50,00 of meer wel langs de rijen wilden sluizen. Helaas voor hen, onze kaarten hadden we al, veel goedkoper en we konden zelf langs de rijen lopen.

Enfin, vriendlief had als toevoeging aan het cadeau een exclusieve tour door de Necropolis van het Vaticaan weten te regelen, alsof een stedentrip niet genoeg was… Wij zijn beiden gek op geschiedenis en archeologie, dus je kunt je voorstellen dat wij ons gedroegen als een kind in een snoepwinkel. Uiteraard werd het vermeende graf van Petrus tijdens de tour niet overgeslagen. Gezien het feit dat mijn reispartner in het algemeen een zeer sterke en duidelijke mening heeft en door zijn kennis van geschiedenis en wetenschap graag theorieën en verhalen in twijfel trekt, heb ik hem van tevoren al vrij duidelijk gemaakt dat ik stug door zou gaan met de tour, mocht hij door de Zwitserse garde uit het Vaticaan gezet worden door een van zijn uitspraken. Gelukkig was hij, net zoals ik, enorm onder de indruk van de geschiedenis en overblijfselen van ruim 2000 jaar oud.

De tour eindigde in de weelde van de Sint Pieter, een basiliek vol goud en andere van onschatbare waarde zijnde kunst en archeologische rijkdom. Dit was inmiddels mijn derde bezoek aan Rome en toch laat ik mij door de pracht en praal van het Vaticaan, evenals de vele andere (voormalige) basilieken in Rome, elke keer weer overdonderen. Rome is één groot museum vol met kunst waar geen geldelijke waarde tegenover kan staan.

Echter zoveel kunst en musea als er zijn, zoveel zwervers en bedelaars vind je er ook. Neem een gemiddeld portiek en er liggen één of of meerdere zwervers. Sommigen zijn wakker, anderen slapen, de een harder stinkend dan de ander. Uiteraard zitten er ook een aantal tussen waarbij ik mij oprecht afvraag hoe hun zwerversbestaan eruitziet, gezien de dure merkkleding die ze dragen en nette verzorgdheid van die personen. De weelde aan goud en kunst afgezet tegen de hoeveelheid zwervers, bedelaars en troep-verkopers is een raar contrast. Onder de bruggen over de Tiber leek het net een camping van dozen en lakens en de vele Prada-voor-nada troep werd om de paar meter wel aangeboden met het verhaal dat hun baby’s moesten eten.

Je lijkt er in deze stad niet aan te kunnen ontsnappen. Zittend op een van de vele terrassen, waar je voor een kopje koffie zomaar €5,00 en een biertje rustig €6,00 betaald, word je gek van al die om geld smekende mensen op schoenen omwikkeld met tape. Waar ze allemaal wel zeer bedreven in zijn is een bepaalde vinger opsteken wanneer ik ze duidelijk maakte dat ze weg moesten wezen.

Het is een treurig beeld in een prachtige stad. Een stad met een enorme rijkdom door inkomsten vanuit toeristen, maar de echte armoe, waarbij mensen alle schaamte voorbij zijn, is minstens zo aanwezig. Rome is voor mij een bijzondere stad gevuld met een rijkdom aan toerisme, geloof, kunst en geschiedenis. De vele posters voor de ook daar aankomende verkiezingen refereren hier ook aan. Laten we hopen dat ze ook de armoe daar niet vergeten, want die maakt minstens evenzo deel uit van het Romeinse straatbeeld.