Column: Safaritent

Elk jaar is het kiezen van een vakantiebestemming weer een heel gedoe. Ook dit jaar. De een wil naar Sri Lanka (!), de ander naar Griekenland, de volgende naar Portugal en ik, ik weet het niet meer, als het er maar lekker weer is. Vraag je het doorgaans aan mijn kinderen dan roepen ze bijna in koor: Amerika! Daar zijn we een paar jaar geleden  geweest en dat vonden ze geweldig (vooral New York) en dan met name het ‘shoppen’ daar want de Dollar stond toen heel gunstig.

Mijn vrouw gaat het liefste kamperen. Van haar kwam de suggestie om na jaren elders, Frankrijk weer eens te bezoeken en nog een keer te gaan kamperen. Nu heeft Frankrijk een fijn klimaat, is niet te ver weg, kan met de auto worden bereikt maar kamperen… dat ligt gevoelig.

Jarenlang heb ik gekampeerd. Vroeger met mijn ouders in tentjes, bungalowtenten en uiteindelijk zelfs een vouwwagen. Tot ik oud genoeg was en zelf met vrienden op vakantie ging. Het kamperen kreeg een vervolg in een bungalowtent van 12 gulden 50 cent (opa verteld) van een rommelmarkt, die werkelijk aan alle kanten lekte. Die eerste vakantie ging naar Giethoorn en gieten dat deed het daar. Drie weken lang regen. Je zou zeggen dat je daarna voorgoed bent genezen van kamperen maar ook in de jaren die daarop volgden bleef ik kamperen.

Tot een paar jaar geleden. Het gezeul met enorme tenten, het slapen op te harde en slecht liggende luchtbedden en de vraag of het wel goed weer zou zijn/blijven deden mij besluiten dat ik er wel klaar mee was. Nog eenmaal werd er gekampeerd. In een safaritent die de gemakken had van een huisje en waar je toch de hele dag buiten was. En dat was eigenlijk wel een fijne ervaring. Vooral omdat er gewoon een bed en een (klein) keukentje in die tent stonden.

Er wordt nu dus gezocht naar een camping met safaritenten. In Frankrijk. Tips zijn welkom.