Editor's Rating

Wouter raakt de kern van het wereldprobleem rond de aanpak van het terrorisme en de vluchtelingenproblematiek. In de universele rechten van de mens staat in artikel 1: "Alle mensen worden vrij en gelijk in waardigheid en rechten geboren. Zij zijn begiftigd met verstand en geweten, en behoren zich jegens elkander in een geest van broederschap te gedragen". Broederschap of samenheid. Kijk naar wat ons verbindt, niet naar wat ons scheidt.

In de week dat het leven in het teken staat van aanslagen, verdriet en angst lees ik de ene na de andere column met dit als thema. Voor mij eigenlijk een signaal om het juist over iets heel anders te hebben. In onzekere tijden is het benoemen van zekerheden vaak een troost of een steun.

Daarom vandaag een column over verdraagzaamheid. Op zichzelf al een raar woord, alsof het leven bestaat uit het verdragen van andere mensen, al dan niet met een ander kleurtje, andere opvattingen, andere geaardheid, van een andere religie, überhaupt van religieuze mensen of uit een andere cultuur.

Eigenlijk wil ik het woord verdraagzaamheid dan ook graag vervangen door samenheid. Samenheid is natuurlijk geen woord maar het bedoelt wel precies waar ik denk dat veel mensen behoefte aan hebben. De ander niet zien als iemand die een andere kleur/religie/geaardheid/afkomst heeft maar de ander zien als jezelf. Een mens als alle andere mensen.

Iedereen is anders, al denken veel mensen daar anders over. Die zien vooral dat er kenmerken zijn waardoor groepen zich onderscheiden van andere groepen. Natuurlijk is dat zo, gelukkig maar zou ik zeggen. Persoonlijk moet ik er niet aan denken dat ik mijn leven door zou moeten brengen in een groot kantoorgebouw, als hobby korfbal zou hebben en elke zaterdag langs een sportveld zou moeten staan om mijn bloedjes van kinderen aan te moedigen. Maar tegelijkertijd kan ik me heel goed voorstellen dat er mensen zijn die daar juist heel veel levensvreugde uithalen.

Gelijkheid in verscheidenheid, dat is wat mens zijn juist zo leuk maakt. Je moet er niet aan denken dat iedereen hetzelfde is toch? Als we dat als uitgangspunt nemen en eens wat vaker zomaar interesse zouden tonen in het leven van een ander, of hij/zij nu uit een andere cultuur komt of anders geaard is, een kleurtje heeft of zich anders kleedt, gewoon wat oprechte interesse tonen in wat de ander drijft.

Moet je eens zien wat je dan ontdekt. Maak je wereld groter in plaats van kleiner, misschien niet de oplossing voor alle wereldproblemen maar het zal je leven verrijken.

Wouter vHeiningen

Wouter vHeiningen

Columnist sedert juli 2013 | Directeur Bibliotheek De Plataan voor Maassluis, Vlaardingen & Midden-Delfland | Bestuurslid van Nationaal Documentatiecentrum Maarten ’t Hart en stichting Ongehoord!

2 Reacties

  1. Aad Rieken
    20 november 2015 at 09:11

    ”ZAKKEN MAG OOK ZAKEN ZIJN.,
    Als Te rug (Toe) Kerend Refrein!”

  2. Aad Rieken
    20 november 2015 at 08:47

    ”VERDRAAG-SAAM-HEI(D) EN ZIJ(T)!”

    WERELDLEIDERS,HOOLIGANS,GELOOFSWAANZINNIGEN,
    Steek Dit Nu Eindelijk Eens En Voor Altijd In Jullie Zakken!!!