column nr 238

Verraad, een nieuwe begin en stinkende rook… ik zie een parallel met de lokale politiek.

Pasen is een christelijk feest waarbij men stilstaat bij een nieuw begin: Jezus werd verraden door Judas, Petrus ontkende Jezus te kennen, de roddelende incrowd zorgde ervoor dat Jezus gekruisigd werd omwille van het belang van Keizer Augustus, maar Jezus stond op en bracht de mensheid verlossing. Dat is het thema van Pasen in een notendop.

Inlijven
In delen van ons land leidt Pasen tegenwoordig tot een – totaal niet-christelijke – wedstrijd waarbij het erom gaat wie de grootste heeft; de grootste houtstapel. Dat speelt zich af in het Midden-Oosten van ons land. Het zorgt een paar dagen voor flinke stank, die dit jaar overslaat naar het westen. Vanuit een heidense traditie zijn er al eeuwenlang paasvuren die op een bepaald moment ‘gekerstend’ zijn.  Zoals dat gebeurde met zoveel rituelen en symbolen die niets met het christendom te maken hebben. Onder het mom van “We kunnen ze niet klein krijgen, dan maar inlijven”.

Dat laatste zien we ook na de verkiezingen.

Het was namelijk niet alleen de paasweek, maar ook de week van de installatie van de gemeenteraad. Een nieuw begin met veel jonkies, verfrissend maar we krijgen ook te maken met onervarenheid. En meteen zijn er de eerste coalitiebesprekingen. Het CDA heeft daarin de leiding genomen en zet direct iedereen op het verkeerde been.

Ze kiezen ervoor om de verlosser te omgeven met twaalf discipelen … pardon … hun lijsttrekker met twaalf zetels.

De keuze voor VVD valt te billijken. Die partij deed het goed en er is ook in de afgelopen raadsperiode goed samengewerkt. Maar de keuze voor twee verliezers komt merkwaardig over.

Geldt hier een paasparallel: “We kunnen ze niet klein krijgen, dan maar inlijven”?

Des keizers wil
De PvdA is door de kiezers op verlies gezet: een zetel minder is toch echt een kwart minder stemmen dan de vorige keer. Verlies van geloofwaardigheid is hier de oorzaak. De keuze voor D66 is helemaal merkwaardig. Hun lijsttrekker, een jonge nieuwkomer zonder trackrecord, haalde 378 stemmen. Dat is net zo weinig als de even groene lijsttrekker van GroenLinks. De andere lijsttrekkers haalden 700 stemmen of meer en hun partijen minstens 2 of 3 zetels. Nu hanteert het CDA altijd de stelling: “luisteren naar wat de kiezer wil”. Zouden ze twee letters hebben verwisseld: “luisteren naar wat de keizer wil”?

Dat deden Herodes en Pilatus ook in het paasverhaal.

Eer de haan kraait
Er zijn achter de schermen vreemde dingen gebeurd. Er is namelijk geen rook zonder vuur en ik heb driemaal rook gezien in de afgelopen weken. Driemaal zijn er partijen zwart gemaakt. Je zou het schaamrood ervan op de kaken krijgen.

De parallel met het paasverhaal: Petrus verloochent Jezus tot driemaal. Ik ben er (nog) niet achter of er ook een Judas in het spel is. In het Bijbelverhaal maakt deze een einde aan zijn leven.

Iedereen gepasseerd
De informateur maakt meteen al een fout na de eerste gespreksronde. De keuze voor de voornoemde partijen wordt meteen met de pers gedeeld zonder deze mededeling eerst naar de overige partijen te doen. Op die wijze voelen deze zich gepasseerd, buitenspel gezet. Helaas is dat een herhaling van zetten, want ook in 2014 beging de toenmalige (in)formateur deze fout.

Ook hier een vleugje Pasen: Pilatus een politicus die bang was voor de keizer, zette de priesters en het volk buitenspel. Hij nam zijn eigen besluit, zogenaamd consulteerde hij daarbij het volk.

Kloof
Tot zover de parallellen. Mijn favoriete advies aan B&W en de gemeenteraad luidt nu al vijf jaar: Mind the gap ofwel ‘let op de kloof’ tussen u en de inwoners. Dat is in de afgelopen vier jaar niet gelukt en als de voortekenen niet bedriegen, komt er nu zelfs een kloof tussen coalitie en oppositie. Én een kloof binnen de oppositie want FvM en MB zijn niet voor niets uit elkaar gegaan. Ik zie nog wel wat smeulende vuurtjes, sterker: I can smell them by a mile.

En dan heb ik het nog niet eens gehad over de kloof tussen de kiezers: de helft heeft gestemd, de andere helft niet.

Gaat Edo weer gelijk krijgen: Maassluis is opvallend sterk gesegregeerd.

Jelle Ravestein

Jelle Ravestein

Columnist | Schrijver | Dichter | Mensenslijper | Aan de andere kant | Business Consultant | Filosoof | Spindoctor | Ethicus | Moralist | Ironicus | Satiricus | Sarcast | Zoeker | Cynicus |Mens | Relativist | Aan(dekaak)steller | Vrijdenker | Optimistische realist
■ ■ ■ ■ ■
■ SCHERP AAN DE WIND ZEILER
■ subtiliteit & humor tegen benauwde kaders
■ Wereldburger in een stadje met dorpse denkbeelden.
■ Dichters, schrijvers, cartoonisten en columnisten corrigeren? U heeft nog veel te leren!
■ If you can not stand the heat: get out of the kitchen
■ Democratie is ook maar een woord
■ Elke les is er één.
■ Schrijven is een kunst, lezen des te meer.
■ Ik ben niet anders, ik kijk anders naar de dingen.
■ ■ ■ ■ ■

2 Reacties

  1. Aad Rieken
    2 april 2018 at 09:27

    “Stinkende Paas…,
    En Politieke Vuren.
    Leggen De Paashaas,
    Heel Snel In De Luren!”

  2. Aad Rieken
    2 april 2018 at 09:06

    “Wij Krijgen De Stank Voor/Als Een Dank,
    Van-Uit Het Oosten.
    Dat Is Niet Waar Mee Wij In Het Westen,
    Ons Mee Troosten Vrij En/Met Frank,
    En Op Zullen Proosten,
    Ten Lang-en Lesten!”