Terwijl ik ‘un grand café’ inschenk of liever een grote kop cappuccino, hoor ik de brievenbus klepperen. Ik loop er naar toe en zie: er ligt een irritante envelop op de deurmat.

Je kent ze wel: iets met verkeersovertredingen. Ik maak hem open en zie dat het een snelheidsovertreding in Harskamp betreft. Dat is een klein dorpje op de Veluwe met 3550 inwoners, waarvan 50% op SGP stemt, 75% stemt op een confessionele partij. Er ligt een doorgaande weg van meer dan een kilometer met af en toe een huis erlangs.

Harskamp is vast oerdegelijk en niet echt progressief, een slapende gemeenschap.

Wat deed ik daar?
Twee weken geleden reed ik op zaterdagochtend door dit lintvormige dorpje op weg naar Otterlo om hand-en-spandiensten te verlenen op een camping aldaar. Voordat ik – onbewust onbekwaam – merkte dat ik binnen de bebouwde kom was, was ik er al bijna weer uit. Ik zag toch nog een bordje met 50 km. Op die stille zaterdagmorgen rond kwart voor tien was er geen hond te bekennen, maar ik remde toch af van 70 terug naar 50 km/uur. Kennelijk moet er ergens een camera staan die mijn voiture haarscherp peilde.

Alhoewel haarscherp? Na correctie werd de onoorbaar hoge snelheid van mijn voiture definitief vastgesteld op 54 km per uur. Voor dit dorp staat dat kennelijk gelijk aan de snelheid die Max Verstappen tijdens zijn F1 proefstarts haalt.

Beste meneer Justitie

Dit soort boetes dient volgens u als waarschuwing. Ik heb van 1973 tot 1988 drie maal een zinloze bekeuring mogen ontvangen, waarbij ik u er voor één bij de rechtbank heb aangevochten. In mei 1988 toen u de limieten 80, 100 en 120 hebt ingesteld, pakte u mij meteen tweemaal op de eerste dag. Bijna tachtig waar u zestig genoeg vindt. Dat was ter hoogte van Schipluiden op de provinciale weg in die luie bocht. In die tijd was het nog geen sluiproute en ik was de enige weggebruiker, dus u kon zich niet vergissen.

Sindsdien heb ik volgens u regelmatig van dit soort ‘snelheidsovertredingen’ begaan.

Van 1977 tot 2013 reed ik namelijk meer dan 35.000 km per jaar naar diverse werklocaties. Terzijde: niemand zal mij ooit horen klagen over een “file” op de Laan 1940-1945.

Het behaagde u in de periode 2002-2012 mij zeker veertig stuks te presenteren; waarvan akte, want ik heb al die papieren bewaard. Ik denk niet dat úw archief zo accuraat zal zijn.

Wat heb je nu geleerd, stoute man?
Dit indrukwekkend aantal maakt totaal geen indruk, maar toch heb ik wat van u geleerd. Allereerst: uw dienders zijn te lui of te bang om in levende lijve te bekeuren. Ten tweede: het maakt u  niet uit of ik rond middernacht op de A10 voorbij 020 rijdt als enige weggebruiker. Ten derde: als ik de zeer brede laan Groningen uit naar de rijksweg neem, vind u dat ik toch vijftig moet sukkelen. Enzovoort. O ja, uw bekeuringen maken veel minder indruk dan een OZB nota of een nota van Eneco. Erg leerzame lessen, dank u wel.

Rijgedrag
U denkt wellicht: er is toch zeker een corrigerende effect van deze bekeuringen op meneer’s rijgedrag? Ik kan daar – exacter dan uw camera’s – een 100% betrouwbare uitspraak over doen: nul tot de macht min 300.000.000, ofwel nakkes, nada, zippo, niets, rien, nichts.

Ben ik dan een onverbeterlijke snelheidsmaniak? Ik rijd al jaren Ford; dat zegt genoeg.

Als ik in een Audi of BMW zou rijden, dan zou het kunnen. De hoogte van mijn status op de weg is echter niet omgekeerd evenredig aan de afstand tussen gaspedaal en autobodem en onverantwoordelijke manoeuvres zijn mij vreemd.

Wat nu?
Voor mij ligt uw brief “Beschikking” met een bekeuring van dertig euro. Het is geen wereldschokkend bedrag, maar ik denk er hard over uw bekeuring te weigeren en het bedrag te schenken aan de lokale Voedselbank.

Ik weet hoe hard de Voedselbank Maassluis het geld kan gebruiken.

Dat is een zeer wijze stap kan ik u vertellen, want uw maatjes binnen de overheid schenken veel te weinig steun aan de Voedselbank. gezien de capriolen die de medewerkers van de Voedselbank moeten uithalen om hun nobele taak te kunnen blijven uitvoeren.

Ik beschik zelf over mijn geld, dus dat is wat mij betreft een prima contrabeschikking. En … voor uw informatie: die ontbijtkoek ontleent zijn naam niet aan mijn rijgedrag, echt niet.

PS

Doe als ik: rij voorzichtig.

Jelle Ravestein

Jelle Ravestein

Columnist | Schrijver | Dichter | Mensenslijper | Aan de andere kant | Business Consultant | Filosoof | Spindoctor | Ethicus | Moralist | Ironicus | Satiricus | Sarcast | Zoeker | Cynicus |Mens | Relativist | Aan(dekaak)steller | Vrijdenker | Optimistische realist
■ ■ ■ ■ ■
■ SCHERP AAN DE WIND ZEILER
■ subtiliteit & humor tegen benauwde kaders
■ Wereldburger in een stadje met dorpse denkbeelden.
■ Dichters, schrijvers, cartoonisten en columnisten corrigeren? U heeft nog veel te leren!
■ If you can not stand the heat: get out of the kitchen
■ Democratie is ook maar een woord
■ Elke les is er één.
■ Schrijven is een kunst, lezen des te meer.
■ Ik ben niet anders, ik kijk anders naar de dingen.
■ ■ ■ ■ ■

3 Reacties

  1. Martijn van Leerdam
    2 juni 2015 at 11:52

    Tja, je kan klagen wat je wil. Maar vorige week lag er dus weer mooi een auto in de sloot bij de Laan 40-45. Er rijden nogal wat dwazen rond. Die regels zijn er niet voor wie altijd keurig en voorzichtig rijdt, maar voor hen. En bovendien: we hebben allemaal weleens de neiging om te hard op het gaspedaal te drukken. Het probleem is dat wanneer je daarmee wordt geconfronteerd, het gelijk goed mis is.

    Wat mij betreft mogen er veel meer flitspalen komen in Nederland. Misschien dat dat het aantal verkeersdoden naar beneden zal brengen. Als dat zo is, mag er van mij langs elke weg wel één.

    (Tenslotte: ik heb liever dat ze flitspalen langs de weg zetten, dan dat twee duurbetaalde agenten de hele dag koffie zitten te drinken langs de weg. Lijkt mij een veel goedkopere oplossing, voor ons allemaal. Dat heeft niks met luiheid te maken, lijkt mij.)

    • 2 juni 2015 at 12:47

      Ik ben het met je eens wat betreft die dwazen, daar lijden de wijzen onder.

      In ca 40 jaar (meer dan 1 miljoen kilometers) nooit bij een tweezijdig ongeluk betrokken als bestuurder.

      O ja toch: toen ik op de Westlandseweg stil stond en voorrang gaf aan een fietser voordat ik rechtsaf sloeg. Achteropkomende automobilist had dat niet door en ‘vloog’ met een vaart van 5 km / uur op de achterkant.

      En een keer de Gaag in met auto en al, omdat op opgevroren dijk op een winteravond een tegenligger mij van de dijk afdwong bij snelheid van 40 km / uur.

      De moraal van de column (die over mij gaat tenslotte) blijft overeind: m i j n rijgedrag is onveranderd goed, ondanks de bekeuringen 🙂

  2. Aad Rieken
    1 juni 2015 at 08:10

    ”VUURDOOP”

    In 1962 werd er al op mij ”geschoten” in ’t dorpje Harskamp,
    ging in tijgersluipgang niet te hard,maar kreeg ’n hartkramp.