Ik ben een deadline leuner. Dat betekent voor mij dat ik meestal op het allerlaatste moment in de pen klim om een stukje te produceren dat als column op de site van Maassluis.nu kan verschijnen. Soms komt dat door luiheid maar het kan ook komen doordat ik werkelijk geen idee heb waar ik deze keer over moet schrijven. Iets wat ik de moeite waard vind, met ergens ver weg in het achterhoofd de hoop dat de Maassluizer het ook de moeite waard vindt om het te lezen. De worsteling van een amateurcolumnist.

Deze week had ik zo’n moment. Tot woensdagavond had ik nog geen enkele vorm van inspiratie gevonden hoewel mijn jongste dochter vond dat ik een soort excuus column zou moeten schrijven naar aanleiding van de column van vorige week. In een bijzinnetje was ik, gezien de reacties, blijkbaar een grens overgegaan.

Twitter zou dus een bron van inspiratie kunnen zijn en woensdagavond rond een uur of elf las ik een berichtje van een PvdA gemeenteraadslid. Hij twitterde “In Maassluis is er maar één echte tegenpartij, Maassluis Belang stemt tegen acht moties” Nu heb ik sinds vorige week een andere kijk gekregen op de inhoud van tweets. Dus ik heb een nachtje geslapen over deze notie van een wat ouder PvdA-lid.

Soms word je geholpen door een bericht in het AD. Ik las dat de 2e Kamer het cijfer van een rekentoets niet op het diploma wil vermelden. Er staat zelfs – en hier wordt een PvdA kamerlid geciteerd – “Zolang rekenvaardigheid geen structureel onderdeel van onderwijs is, mogen we leerlingen hier niet op aankijken.” Het eerste wat je denkt is: “Structureel onderdeel”. Wat mij betreft is een school bedoeld voor het leren van rekenen en taal, alle andere vaardigheden moeten daar in eerste instantie ondergeschikt aan zijn. Als die basis ontbreekt dan krijg je rekenfouten waarvan de genoemde tweet een schrijnend voorbeeld is.

29 moties werden ingediend waarbij bleek dat er in de loop van het debat sprake was van een aantal overbodige moties. Door de argumenten van het college werden zeven moties ingetrokken. Van de 22 overblijvende moties vond het college in een aantal gevallen dat het een ondersteuning was van het beleid. Met andere woorden ook overbodig want een motie is bedoeld om een wethouder een bepaalde kant op te krijgen. Als hij al de goede kant uitloopt is zo’n aansporing…ja wat eigenlijk? Een veel gehoorde reden is dan “dat de wethouder met een motie in zijn handen meer druk kan zetten op het ambtelijk apparaat ; hij gebruikt dus de gemeenteraad als drukmiddel. Een bijzondere managementstijl.

Bij de stemming stemde Maassluis Belang in vijf gevallen tegen. Soms waren wij de enige “tegenpartij” en soms niet. Tegenstemmen met goede argumenten is in een democratisch proces de normaalste zaak van de wereld. Ik lig van een tweet van een wat ouder PvdA-lid met een kei van een rekenfout niet wakker. Wat ik wel jammer vind is dat de stelling “vroeger was alles beter” een deuk krijgt. Ons PvdA lid heeft – net als ik – voor de Mammoetwet onderwijs genoten, toen was alles nog in orde. Tegenwoordig moet we constateren dat rekenen geen structureel onderdeel is van het onderwijs.

De huidige jeugd vergeef ik derhalve een rekenfoutje. Maar als leden van mijn generatie het verschil tussen 8 en 5 niet meer herkennen! Wat zou er dan mis zijn?

Aad Solleveld

Aad Solleveld

Aad Solleveld

Columnist 2014-2016 | Gemeenteraadslid voor Maassluis Belang | Speaker bij Excelsior Maassluis | gastcolumnist 2018- 2022