Column: Supernova of luchtalarmpje?

Niemand had gezegd dat het makkelijk was maar persoonlijk had ik de illusie dat ik een vierde kind er gewoon wel even bij kon doen. Oh boy, wat zat ik er naast.

De hectiek van het dagelijkse leven is weer aangebroken, ik ben zowaar weer op de fiets naar school geweest en langzaam krabbel ik weer op uit mijn passieve staat van zijn. Met mijn conditie van een stacaravan is een wandelingetje naar de supermarkt al een hele inspanning maar de eerste opmerkingen over mijn zwangerschapskilo’s die eraf moeten heb ik al in de pocket dus hup bewegen met die billen.

Sommige dingen vereisen nogal wat inspanning en de sleutel tot succes zit hem dan ook in goeie planning. Zo had ik van de week met voorbedachte rade een bak kant en klare nasi gehaald omdat mijn vriend een avondje weg zou zijn. Het leek me wel handig om niet uitgebreid te moeten koken gezien dat ik met een onvoorspelbaar eetschema van een baby te maken heb.

Alles in huis had ik die dag uitgebreid gesopt, mijn dochters uit school meteen onder de douche geschoven en in pyjama’s gehesen in de hoop op een relaxed spitsuur (kinderbedtijd). Jenna was erg moe dus voor haar bakte ik tussen de bedrijven door wentelteefjes om haar daarna te helpen met tanden poetsen, een verhaaltje te lezen en haar in te stoppen.

Omdat mijn baby nogal besluiteloos in limbo zat tussen krampjes en honger mochten mijn oudste dochters hun nasi opwarmen. Ze zijn tenslotte al 10 en 9 dus dat kunnen ze natuurlijk best. Ware het niet dat de dames ruzie kregen over wie de deur van de magnetron open mocht doen waardoor de hele bak nasi op de keukenvloer belandde.

Precies op het eerste moment in vier weken tijd dat mijn baby besloot zonder tegensputteren meteen in slaap te vallen in de wieg kon ik dus nasi uit elk hoekje en gaatje gaan pulken in de keuken in plaats van even neerploffen waar ik zoveel behoefte aan had want slapen met een pasgeboren baby is immers een luxe waar ik op dit moment weinig van krijg.

Eenmaal opgeruimd stuurde ik mijn dochters op de valreep voor sluitingstijd naar de supermarkt voor een nieuwe bak nasi en je raadt het al: toen de meiden eenmaal hadden gegeten en klaar waren voor bed ging mijn baby a.k.a. ‘luchtalarmpje’ alweer af omdat het weer tijd was om te voeden.

Het is dus nog even wennen en ik geniet van mijn baby maar het is wel megadruk en zal best wel even duren voor ik mijn draai met maar liefst vier kinderen heb gevonden. Hoe deden onze oma’s dat toch, als iemand een handleiding heeft ontvang ik graag een exemplaar!