Column: Tegen de verspilling

Tegen de verspilling!

Nog even en dan mag ik met zwangerschapsverlof. Even geen werk, even geen gemeenteraad en ook geen fractiebijeenkomsten. Omdat ik aan de slag ben gegaan als ondernemer, probeer ik mij een beetje te verdiepen in de Nederlandse regelgeving. Wat is er veel vastgelegd met regeltjes en voorwaarden! Kijk alleen al maar naar waar een gezin aanspraak op kan maken: kinderbijslag, kinderopvangtoeslag, huurtoeslag, zorgtoeslag etcetera. En dan heb ik het nog niet eens over de ondernemersregelingen, om dol van te worden!

“De grote vraag van vandaag is: waarom maakt de overheid het allemaal zo ingewikkeld?

Waar ik me echt zorgen over maak is de enorme bureaucratie die we als Nederland hebben gecreëerd en vooral de gigantische verspilling van geld die hiermee gepaard gaat. Voor elke stoeptegel die je uit de straat haalt, moet een vergunning worden afgegeven (wel even betalen). Voor elke euro die je verdient moet een flink deel naar de belasting worden gebracht en als je het overige deel vervolgens wilt uitgeven, betaal je ook weer btw over alles wat je koopt. De overheid wordt er steeds beter in om burgers geld af te troggelen en niet in de laatste plaats: te betuttelen.

Wie kent de vettaks nog, het idee om ongezond eten zwaarder te belasten? Juist, of je patat eet of niet moet je zelf weten, of toch niet?

Daarnaast komt de overheid zelf constant slecht in het nieuws als het gaat om geld. Kijk maar naar onze eigen stad, hoeveel geld is er al niet verspild aan bouwprojecten die duurder uitvielen? En voor burgers zijn veel goed bedoelde regelingen niet te volgen, terwijl ze er zijn voor mensen die het echt nodig hebben.

Er ligt een plan om ons landelijke belastingstelsel te herzien. Een goed plan lijkt me, maar gaat dit wel ver genoeg? Hoe zorgen we ervoor dat de regelgeving eenvoudiger wordt en inzichtelijker? En gaat het echt kosten besparen? Tegelijkertijd zijn er een aantal gemeenten die willen experimenteren met het basisinkomen, een vast inkomen voor alle burgers zonder toeslagen of minimumloon, dit is weer de complete andere kant van het spectrum. Is dat dan de oplossing?

In een eerdere column heb ik al wel eens verwezen naar opmerkingen die ik krijg over mijn deelname aan de politiek. En om heel eerlijk te zijn, schaam ik me soms best wel wat er allemaal niet goed gaat, het geld dat wordt verspild, de betutteling, de bureaucratie. Toch kom ik na mijn zwangerschapsverlof wel gewoon weer terug in de politiek. Blijkbaar heb ik toch nog het gevoel dat ik iets kan veranderen.

Zoals de slogan ‘een beter milieu begint bij jezelf’, denk ik dat je ook in de politiek klein moet beginnen.

In eigen stad is er nog enorm veel te verbeteren en ik ben erg trots op wat we als kleine fractie met de ChristenUnie al hebben bereikt, met name op maatschappelijke vlak.

De onnodige uitgaven van de gemeente vind ik te vergelijken met het weggooien van eten, vreselijk!

De komende maanden moet mijn fractie het helaas even zonder mij doen, maar ik beloof dat ik daarna weer terug kom om te voorkomen dat er in de toekomst nog meer ‘eten wordt weggegooid’!