Column nr 25

Ik keek het nog even na in de spiegel en zag tot mijn tevredenheid dat het klopte. Ik had een grote glimlach die enige trots uitstraalde, want hij had zojuist de hoorn op de haak gegooid. Je kent ze vast wel, die paranormaal begaafde lui die plotseling een ingeving krijgen om mij te moeten bellen en me dan precies weten te vertellen wat ik nodig heb. Althans, volgens hun natuurlijk. Ik heb het uiteraard over de telefoonterrorist.

Zoals vandaag… Mijn telefoon ging en zonder na te denken nam ik op. Normaliter negeer ik de onbekende nummers of zeg ik direct geen interesse te hebben, maar dit keer dus niet. Er werd mij goedendag gewenst en direct begon er iemand te raaskallen. Abrupt besloot ik de man te onderbreken en even op weg te helpen met hem mede te delen dat ik inderdaad wel even tijd had en dat hij gelegen belde. Hier hoorde ik voor het eerst een verbaasde en twijfelende uhhh aan de andere kant van de lijn. Enfin, het bleek dus dat ik geld nodig had en dat kon de beste man voor mij oplossen. Ik brak maar weer even in met de mededeling dat ik dezelfde ochtend nog mijn administratie had bijgewerkt en ik nog niet in een shock verkeerde. Toch had hij een zeer interessant voorstel met een nóg betere rente. Hij vroeg mij goed te bedenken wat ik allemaal kon kopen. Ik fantaseerde even hardop. Maar het mooiste moest nog komen: ik hoefde het niet in 1x terug te betalen. “Nou mevrouw, wat vindt u ervan, hoeveel zou u willen om uw dromen te verwezenlijken?”

Wedervraag

Ik vond het tijd om het gesprek maar even om te keren. Ik vroeg hem of hij zelf ook geld heeft besteld bij zijn opdrachtgever. Op de wedervraag of dit voor mij relevante informatie was antwoordde ik simpelweg dat het voor mij een soort risico-inventarisatie was. Het antwoord bleek nee, waarop ik vroeg of hij geen dromen had die verwezenlijkt moesten worden. Luxe auto, groot huis en overige standaardzaken werden door hem opgenoemd. Ik wees hem op het feit dat het op basis van een zeer geringe rente zou zijn, zoals door zijn opdrachtgever beschikbaar werd gesteld, waarmee hij alles zou kunnen verwezenlijken. Ik vroeg of hij geen recht had op personeelskorting, maar het systeem bleek niet zo te werken daar zijn opdrachtgever weer handelde in opdracht van de geldschieter. Ik bood hem spontaan een lening aan, uiteraard tegen een geringere rente dan mij was genoemd.

En jij dan?

Dit was het moment dat het gestotter begon te klinken aan de andere kant van de lijn, want waar hij de leiding in het gesprek hoorde te hebben, was ik nu in charge.
Om de man uit zijn lijden te verlossen vroeg ik hem of hij wel achter hetgeen staat wat hij doet, namelijk op hele slinkse wijze mensen een lening aansmeren. Ik probeerde hem met een kort betoog te overtuigen dat wat hij nu doet mijn inziens niet door de beugel kon. Hoeveel mensen zouden hier in trappen en zichzelf hiermee in de nesten werken? Is dit niet hetgeen ons destijds in een crisis heeft gesmeten? Leningen uitdelen totdat er niet meer aan de betalingsverplichting kan worden voldaan. Een, in mijn ogen, zeer risicovolle manier van werken. Hij wilde wat zeggen, maar ik gaf geen ruimte, want het is natuurlijk compleet krankzinnig dat er via een telefoontje op deze wijze voor bank wordt gespeeld. Nogmaals vroeg ik hem of hij wel achter zijn product stond, want ondanks dat de economie aantrekt is het absurdisme ten top dat er direct weer bedrijfjes opstaan om mensen op deze wijze terug te werpen in de tijd.

En toen, plots, nog voor ik klaar was met mijn betoog, was het tuut….tuut….tuut…. oftewel opgehangen.

Wegvagen

Het is begrijpelijk dat iedereen zijn werk moet doen om een boterham te verdienen. Maar principieel ben ik tegen dit soort praktijken van lening verstrekkende dienstverleners die op de een of andere manier de regeltjes weten te omzeilen en daardoor een hoop huishoudens willens en wetens de financiële shit in helpen. De, naar mijn mening, veroorzakers van crisissen in het verleden waar wij als bevolking iedere keer voor moeten opdraaien, en wanneer de boel zich weer herstelt, ook weer de dupe van worden. Ik ben niet helemaal op de hoogte van de juridische regelgeving hieromtrent, maar wat wij betreft mogen dit soort bedrijven compleet weggevaagd worden. Persoonlijk ben ik totaal niet gevoelig voor dit soort zwendeltjes en met mij velen, maar diegene die het wel zijn, om wat voor reden dan ook, moeten tegen dit soort terreur beschermt worden. Zeker als je net als ik in het bel-me-niet register bivakkeert.

Kimberly Ruppert

Kimberly Ruppert

Kimberly Ruppert | Vrijdagcolumist 2016-2019 | PR & Marketing | Kiru-Projects | Theater Stadsgehoorzaal Vlaardingen

3 Reacties

  1. Aad Rieken
    18 november 2017 at 07:26

    “HET BEKOPEN”

  2. Aad Rieken
    18 november 2017 at 05:34

    “Be-ledigen Al Die Gele-dingen,
    En Niet In Doofpot Stoppen.
    Maar Al Die Beledigingen,
    Moeten Nu Heel Snel Shoppen!”

    De Wereld Gaat Ten Onder Aan,
    Wir Haben Es Nicht Gewusst!!!!!

  3. Aad Rieken
    17 november 2017 at 08:27

    ”Ledigen, Die Leningen….,
    Dat Zijn Ieders Meningen!”