Het is vakantietijd. Dus alle tijd voor het lezen van tijdschriften. Dat is vast expres zo bedacht: tijd schrift. Voor als je tijd hebt om die te lezen.
Mijn vakantie begint dan ook altijd met het kopen van een paar van die bladen. Ik ben breed geïnteresseerd dus het kan zomaar zijn dat zo’n pakketje bestaat uit tijdschriften die gaan over lifestyle, reizen, psychologie, wonen en gezondheid. Waar ik me vooral op verheug is me even lekker offline te laten inspireren. Want “offline is the new luxury” (heb ik uit een tijdschrift). Oftewel: leg je smartphone en tablet nu eens weg en ga bijvoorbeeld wandelen of lekker een tijdschrift lezen.
Maar dan begint het.
Eénmaal geïnstalleerd in mijn luie stoel slaat bij het eerste tijdschrift de onrust al toe. Het is een woonblad. Ineens steekt mijn eigen huis een beetje treurig af bij al die leuke kleuren, accessoires en hippe dingen. Mijn hoofd maakt al plannen voor een andere kleur op de muur, het opleuken van dat saaie hoekje en een ander kussentje op de bank. Bij dat leuke sfeerplaatje staat een website vermeld. Ik pak mijn telefoon en zoek het op. Ik was toch offline een tijdschrift aan het lezen? Oh ja, weg die telefoon.
Ik pak het volgende tijdschrift. Een reismagazine. Met geweldig mooie bestemmingen, leuke overnachtingsadresjes, tips waar je lekker kan eten en mooie wandelingen kan maken. Ik vergaap me aan de mooie plaatjes en ineens is mijn eigen leven wel erg saai. En bij alles staat www.waarjedatleukeadresjekanvinden.nl. Voor ik het weet zit ik weer op mijn telefoon al die websites op te zoeken.
Dan maar het blad over gezondheid.
Maar oh, wat word ik ook daar onrustig van. Ik dacht toch echt dat ik wel gezond bezig was. Maar het kan allemaal nog veel beter lees ik. Iedere pagina wijst me op mijn tekortkomingen en zwaktes. Zo staat er bijvoorbeeld, suiker is vergif, dus dat zou betekenen dat ik nooit meer zo ’ n lekkere tompouce van Holtkamp mag eten. En weer staan er allemaal links bij naar verstandige pagina’s en nuttige workshops (“ leer in 40 dagen offline te blijven als je een tijdschrift leest”). Een week en vijf tijdschriften verder heb ik ontdekt welke films en festivals ik absoluut niet mag missen, welke boeken en artikelen ik allemaal nog moet lezen, welke kleur nagellak de trend gaat worden, hoe ik mijn eetpatroon moet aanpassen en welk vaasje er echt niet mag ontbreken in mijn huis. Ook heb ik een lijst gemaakt met wel 100 websites die ik zeker nog eens moet bekijken.
Ik hoor u denken , die overdrijft, dat klopt, maar toch …
Mijn hoofd zit vol en ik schiet in een tegenreactie. Ik zak onderuit met een bakje chips op het ouderwetse stoeltje wat van mijn vader is geweest en bedenk hoe het allemaal anders moet. Het roer moet om. Ik begin met het niet meer kopen van tijdschriften.
1 Reactie
“Mar-leen (g)een tijdschriift”
Op-schoor-steen staat,
bij haar de spreuk.
Weg met al die,
ONLINE MEUK!