Column: Uit het oog uit het hart?

Een beetje ijdel of woorden van dergelijke strekking hoorde ik Charlie Aptroot gebruiken bij de inaugurele gemeenteraadvergadering van onze nieuwe burgemeester Haan. Politici is enige ijdeltuiterij niet vreemd. Hij zal best gelijk hebben onze Charlie in generale zin. Gelukkig zijn er dan uitzonderingen te bedenken. Ik ken in ieder geval een uitzondering.

Ik zag deze week ook een interessant facebook bericht langskomen en zoals u weet heeft facebook een hoogwaarheidsgehalte, dat wil zeggen als u bevriend bent met de mensen die ik ook volg. In dit berichtje werd gerept over moeder aarde. Moeder is inmiddels vier en een half jaar oud en is volgens deskundigen die in de sterren kijken ongeveer op de helft. We hebben nog 5 miljard jaar te gaan.

De mensen, inclusief de ijdeltuiten, worden 100 jaar oud (in de toekomst) dat is helemaal niets op de leeftijd van moedertje aarde. Minder dan een knippering van de ogen.

Toch maken tijdens zo’n knippering mensen de wereld tot een leefbare omgeving. Het omgekeerde komt ook voor. Wat duidelijk is, tijdens zo’n knippering wordt geschiedenis geschreven. Ook de geschiedenis van Maassluis.

We hebben een actieve historische vereniging die het er maar druk mee heeft. Mijn eerste kennismaking met de geschiedenis van Maassluis las ik in een lijvige boekwerk van Meester Blom.

Geweldig om te lezen vooral het stukje over het gedrag van Maassluizers in de Groote Kerk. Daar werden in de 17^e eeuw boetes uitgedeeld van een stuiver als men zijn “gevoegh” deed en daarbij betrapt werd.

Nu we een nieuw hoofdstuk in onze geschiedenis gaan schrijven met de komst van de nieuwe burgemeester, denk ik nog wat na over onze oude burgervader. Velen hebben uitgekeken naar de festiviteiten en er zijn vele uren besteed aan de voorbereiding. Iedereen wilde afscheid nemen van ZIJN Burgemeester.

Wellicht dat Koos er zelf wat minder naar uitkeek maar een leven dat een versnelling lager gevoerd kan worden, vind ik persoonlijk sinds een week of zes toch wel prettig. Koos went er ook wel aan.

Het nieuwe hoofdstuk begon voor mij niet goed. Het zal ongetwijfeld een persoonlijke observatie zijn maar tijdens de vergadering waarbij Edo Haan werd geïnstalleerd zat Koos op de verkeerde plek.

Dat de familie van Edo op de voorste rij zit is prima, dat hoort zo; het is zijn feestje en daarin moet de familie delen. Aan de andere kant zaten de Charlie Aptroots, de burgemeesters uit de regio, zeg maar de ijdeltuiten, pontificaal vooraan. Het heeft vast iets met protocol te maken maar toen ik de zaal betrad zag ik Koos en Magda wat naar achteren zitten, niet op de eerste rij bij zijn oude collegae. Ik schudde Koos en Magda de hand en ik meende te zien dat Koos niet erg op zijn gemak zat. Ik vond dat begrijpelijk. Mijn burgervader, emeritus, had wat mij betreft best op de eerste rij mogen zitten. Nee, moeten zitten. En ik vraag mij in alle gemoede af wie dit bedacht heeft.

Koos Karssen, de man die in een knippering van de ogen veel voor Maassluis heeft gedaan, verdween uit het zicht!

Ik kreeg bijna het gevoel “uit het oog, uit het hart” maar ik weet dat dit niet waar is. Niet bij mij….