Kleren maken de man. En de vrouw zeg ik er dan maar meteen achteraan want waarom zou kledij, bij uitstek toch een aandachtsgebied van vrouwen, alleen de man maken. Wat je draagt bepaalt je. Mannen in pakken (liefst grijs) die net te ruim zitten, double breasted met een stropdas met een dubbele Windsor. Ik vul het plaatje in en jij hebt er meteen een beeld bij. En een mening waarschijnlijk.

Snelle bankiers (ja die) nog net geen veertig, in strakke pakken en bijbehorende dure bruine merkschoenen. Maar ook mannen in slobberige jeans met daarboven een vaal t-shirt. Of mannen op leeftijd met merkjeans, meestal van een merk dat nou net niet uitblinkt in juist dit soort broeken, met daarboven een polo of rugby shirt.

Hippe jonge kerels in strakke broeken met het kruis ergens halverwege de bovenbenen, daar waar nou net geen kruis te bekennen is, met shirts met enorme halsopeningen of v-halzen waarmee een groot deel van borst (of zelfs buik) zichtbaar wordt gemaakt. Meestal afgewerkt met een hoofd met hip baardje. U kent ze wel.

Kleren maken de man maar feitelijk bepalen ze de man, kenmerken ze de man. Niet als individu maar als (onbewust) lid van een club mannen die er net zo bij lopen.

Of je nu hippie, kakker, punk, zakenman, huisvader, opa of bouwvakker bent, je kleren laten zien bij welke club je hoort, niet wie je als man bent. Het woord uniform is er echt niet alleen voor politiemannen, soldaten, brandweermannen of heilsoldaten. Ieder van ons draagt in zekere zin een uniform waardoor we ingedeeld kunnen worden bij een club(je) van mannen die dezelfde kleren dragen.
En als we de uitzondering op de regel bij toeval tegen komen? Dan is ook daar een label voor: alternatief of kunstenaar.
Wat is het leven toch eigenlijk heerlijk overzichtelijk.

Wouter vHeiningen

Wouter vHeiningen

Columnist sedert juli 2013 | Directeur Bibliotheek De Plataan voor Maassluis, Vlaardingen & Midden-Delfland | Bestuurslid van Nationaal Documentatiecentrum Maarten ’t Hart en stichting Ongehoord!

5 Reacties

  1. Aad Rieken
    17 juni 2016 at 18:03

    ”Pyjama,uniform voor (n)u-ni-seks!”

  2. 17 juni 2016 at 15:22

    Kuddegedrag- het is de mens eigen. Al een paar jaar valt het me op dat alles wel heel erg eenheidsworst is geworden. Zou de oppervlakkigheid hoogtij vieren omdat er geen ruimte is voor fantasie? Of ben ik oppervlakkig omdat ik de subtiele verschillen (dat ene kettinkje, de combinatie van kleuren in nagellak, mannen met net dat ene knotje dat meer op een drol lijkt dan alle andere) niet bespeur…
    Even over die broeken met het kruis gevaarlijk laag op de knieën: ik heb begrepen dat dat in gevangenissen is ontstaan als teken dat je “beschikbaar” bent, als je begrijpt wat ik bedoel… Al is mijn associatie vaker dat het lijkt alsof die luier nu toch echt wel vol zit.

    Joost

  3. 17 juni 2016 at 11:39

    Pyjama, zou dat ook een soort uniform zijn? 😉

  4. Aad Rieken
    17 juni 2016 at 08:50

    ”Scheur in je broek,
    WAS ’n SCHANDAAL.
    Gat Hoort Erin……,
    IS DAT NORMAAL!”

  5. Paulette Elens
    17 juni 2016 at 08:42

    Mooie column Wouter! (Nog) in pyjama met cappuccino gelezen.