Column: Vaarwel 2017

column nr 12

We zitten alweer bijna aan het einde van 2017. Heel cliché, maar wat is de tijd voorbij gevlogen! Een jaar met vele hoogte- en dieptepunten. Zo hebben we Feyenoord landskampioen zien worden, fipronil-eieren gegeten en verschillende aanslagen meegemaakt. We hebben mensen verloren en nieuwe wereldburgers mogen verwelkomen. Met als klap op de vuurpijl, zagen wij verleden week massaal hoe Gordon NIET ging trouwen! Wat waren we allemaal boos. Ik heb ervan genoten! Niet alleen om alle commentaren te lezen met een bak popcorn op schoot, maar ook om het feit dat ik in een land leef waarbij mensen boos zijn wanneer homo’s NIET gaan trouwen. Hoe mooi is dat?

Deze maand kijken we allemaal terug op de gestelde doelen van vorig jaar en hoe die het ervan af hebben gebracht. Die 10 kilo eraf is in de loop van het jaar veranderd in “geen kilo erbij”. Het meer naar de sportschool gaan heeft geresulteerd in het feit dat je nu al een jaar lang de sportschool sponsort, zonder er ook maar 1 voet binnen te zetten. Ook gezonder eten is op de lange baan geschoven toen je erachter kwam dat leven op drie wortels en een blaadje sla geen echt leven is. Maar dat maakt niet uit! Want we zijn aan het einde van het jaar, dus het is weer tijd voor nieuwe voornemens om “vol” voor te gaan. Alles ligt weer open en geen doel in onbereikbaar. Want 2017 is ook het jaar geweest waarbij een hele rijke, twitterende Oempa Loempa officieel aan de macht kwam in Amerika. Het heeft maar weer eens laten zien dat alles mogelijk is! Of het nu gaat om stoppen met roken, het verliezen van een paar kilo of zelfs dus het behalen van het presidentschap in Amerika, alles kan!

Hoe graag ik dan ook zeur, ik ben ook dankbaar wanneer ik kijk naar mijn eigen 2017. Niet dat ik wilde stoppen met roken, dat is een plan wat ik namelijk jaar in, jaar uit, moeiteloos voor me uit weet te schuiven. Of afvallen, dat stond bij mij ook niet op mijn lijstje van goede voornemens. Maar wel wat ik het afgelopen jaar heb bereikt. Zo wilde ik “wat” doen met schrijven. Iets wat ik altijd leuk heb gevonden. Dus heb ik het afgelopen jaar de stoute schoenen aangetrokken en een aantal proefcolumns opgestuurd. Het resultaat bent u nu, als het goed is, aan het lezen. Ik voel me vereerd dat ik inmiddels voor drie verschillende media mag schrijven en daar ben ik oprecht heel erg dankbaar voor.

Ook ben ik dankbaar voor alle lieve vrienden en familie om mij heen. Al bijna twee weken zit ik link in de lappenmand en aan alle kanten wordt er voor mij gezorgd. Mijn kind is nu uit logeren, mijn boodschappen worden gedaan en ook mijn maag word rijkelijk gevuld met allemaal lekker en gezond eten. Van alle kanten krijg ik hulp aangeboden en dat doet een mens goed. Overigens niet alleen nu, maar het hele jaar door kan ik op deze mensen rekenen. Een speciaal bedankje dus voor mijn ouders, die mij al jaren door dik en dun door steunen. Een bedankje aan mijn dochter omdat zij dagelijks mijn leven zo verrijkt. Bedankt lieve vrienden, dat jullie er voor me zijn, voor me zorgen en me aan het lachen maken. Bedankt voor de wijn, de tranen, de gezelligheid en liefde. Een bedankje aan de buren, want wat ben ik blij dat ik leuke buren heb! Zeker wanneer ik dat vergelijk met die van mijn … ahum … familielid. Dus bedankt buurtjes, bedankt lieve vrienden en familie, vanuit de grond van mijn hart: BEDANKT!

Tot slot bedank ik jóu! Want zonder jullie heb ik niemand die mijn hersenspinsels leest. Bedankt lieve lezers en hopelijk tot volgend jaar. Geniet van de kerst, de champagne, de oliebollen en het vuurwerk. Maar vooral, geniet van elkaar!

Op naar een prachtig nieuwjaar.

Liefs,

Helga