Column: Veiling

Zaterdag over een week, 12 september is het weer zover. Dan mag ik weer iets doen wat ik geweldig leuk vind. Een activiteit waar ik niet voor geleerd heb, geen inhoudelijke kennis van bezit en waar ik me eigenlijk maar één keer per jaar aan waag: veilingmeester zijn.

Sinds een aantal jaar organiseert de Kunstuitleen van Maassluis een kunstveiling. De afgelopen jaren was dit tijdens het weekend van de Cultuur, in de Kunstuitleen in het gebouw van de bibliotheek. Sinds 2015 is het weekend van de Cultuur de week van de Cultuur geworden en verplaatst naar mei (samenvallend met de Week van de Amateurkunst) dus die gelegenheid is komen te vervallen. Nu bestaat de Kunst en Cultuur Academie (KCA) dit jaar 50 jaar, daar heb je, ook hier, ongetwijfeld wat over gelezen. Dit jubileumjaar wordt afgesloten met een grote open dag op 12 september in het gebouw van de KCA. En daar zal de kunstveiling worden gehouden.

Tot zover het hoe, wat, waar en waarom. Blijft de vraag waarom ik veilingmeester spelen zo geweldig leuk vind. Je hebt een aantal te veilen objecten, mensen in de zaal die in meer of mindere mate kunstliefhebbers zijn of gewoon nieuwsgierig, een katheder, een hamer en een aantal bijzonder vriendelijke en hulpvaardige vrijwilligers van de Kunstuitleen. Dat zijn de randvoorwaarden.

En dan begint het spel. Want dat is het. Bij elk kunstobject vertel ik iets over de achtergrond van de kunstenaar. Hoe oud, waar geboren, opleiding, waar geëxposeerd, deel uitmakend van welke stroming, beroemd of berucht etc. etc. Daarna iets over het werk zelf. En vervolgens begint het bieden. En het verleiden, het enthousiasmeren, alles om de prijs van het kunstwerk zo hoog mogelijk op te schroeven want: de opbrengst komt ten goede aan de Kunstuitleen die er weer nieuwe werken voor kan kopen. Daarnaast worden er een aantal kunstwerken van cursisten van de KCA geveild voor wie eigenlijk het zelfde geldt.

Nu zou je kunnen denken dat ik probeer de kunst bij de bieders door de strot te duwen. Geenszins! De werken vertegenwoordigen een bepaalde waarde en vrijwel altijd blijven de prijzen onder de cataloguswaarde.

Voor weinig geld kun je hier dus een mooi stuk kunst aanschaffen. Voor mij is het spel van het bieden, het verleiden van de (potentiële) kopers, het enthousiast maken voor kunst, het samenspel met de vrijwilligers van de Kunstuitleen en het uiteindelijke doel reden dat ik dit elk jaar weer met heel veel plezier en enthousiasme doe.

Ik zeg wel eens dat ik de mooiste baan ter wereld heb (directeur van een openbare bibliotheek), en dat is ook zo, maar ik denk dat veilingmeester toch op een heel mooie tweede plaats daar vlak achter komt.