Column: Verjaardag

V Wiegje opgemaakt met het roze burberry setje
V Kleertjes gewassen
V Geboortekaartjes besteld
V Box in elkaar
V Huis voor de zesde keer schoon
X Vluchtkoffertje klaar

Nee die stond niet klaar. Ik hou er niet zo van om kleding weken van te voren in een tas te proppen. Ik was veel te bang dat het niet meer fris zou ruiken, kreuken of weet ik wat.
Daarbij functioneer ik beter als ik onder stress sta. Dan weet ik opeens wat i k moet doen terwijl ik daarvoor veel te veel tijd heb om na te denken.

En zo liep ik dus precies 8 jaar geleden in het rond. Negen heerlijke maanden had ik achter de rug. Ik genoot van mijn zwangerschap. Zwangerschapskwaaltjes? Nee die heb ik eigenlijk niet gehad. Het enige kwaaltje wat ik had, daar heb ik nog last van. Mijn gehoor, dat werd slecht tijdens mijn zwangerschap. Daarvoor kon ik gewoon horen, al miste ik soms wel iets. Maar misschien een geluk bij een ongeluk dat dat tijdens mijn zwangerschap gebeurde. Ik was zo mega blij en trots op mijn onwijs dikke buik dat het probleem gehoor naar de achtergrond werd gedrukt. De bevalling… poeh poeh dat was geen makkie. 32 uur weeën en uiteindelijk keizersnede. Zelfs daar heb ik van genoten. Wat zou ik het graag over doen!

En dan nu, 8 jaar later, loop ik weer te stressen. Traktatie gereed? Mijn meisje wilde dit jaar ijs trakteren. Hatsjikidee! Dacht ik dat moeders een makkelijk rondje had maar nee, moeders heeft zich bedacht. Ik vind het te leuk om zoiets te doen dus heb ik heerlijk allerlei winkels af lopen struinen naar dat ene wat ik wilde maken. Gelukt! Cadeautje in orde?

Ja, haar cadeautje heeft ze al gehad. Zoals ik al eerder in een column schreef waren we op zoek naar een kitten. En dan onder het mom dat mijn kinderen er zo graag 1 wilden. Een verjaardagscadeau voor mijn dochter. Nou ze heeft er een. Maar oh oh wat ben ik er gelukkig mee! Heerlijk weer zo’n kleine haarbal in huis.

Dit jaar loop ik voor. Normaal doe ik dit alles op het laatste moment maar ik had me voorgenomen dat dit keer niet te doen. Tot zover heb ik alles op orde. Zelfs de taart is al besteld. Maar ze is nog niet jarig, je zal zien dat ik toch op het laatste moment me even scheel moet lopen. Maar wat geeft het. Mijn dochter is blij, kijkt uit naar haar verjaardag en heeft er naar eigen zeggen “super veel zin in”. Nou lief meisje, mama ook! Het zijn altijd van die heerlijke momenten om even terug te blikken over hoe het allemaal gebeurde….

Gelukkig mag ik twee keer per jaar terugblikken. Want ondanks dat hij de tweede was, dat anders zou moeten zijn en wat dan allemaal nog meer, heb ik net zoveel plezier aan de zwangerschap van mijn tweede kindje, mijn lieve jongen beleefd.

Weer 9 heerlijke maanden, weer geen kwaaltjes behalve nog slechter horen en weer trots op mijn, dit keer nog dikkere, buik.

En over stressen gesproken. Ik kan niet zonder. Ik heb altijd haast terwijl dat niet nodig is, loop als een kip zonder kop door het huis terwijl ik ook op mijn gemak kan gaan zitten en terwijl ik deze column schrijf sta ik eten te maken. Bietjes met speklappen … mmmmmm.

PS: ik heb ook echt weleens momenten dat ik een mooi behangetje zoek waar ik mijn kinderen voor een aantal uur achter zou willen plakken hoor!