B&W van Maassluis doet al jaren aan Citymarketing. Althans het staat steeds weer in de jaarplannen. Marketing is niet mijn vakgebied. Ik heb argwaan zodra er sprake is van reclame maken. Reclame is in mijn ogen namelijk een kunstmatige activiteit, want kwaliteiten en eigenschappen van producten of locaties zouden moeten zorgen dat het zichzelf verkoopt.

Meer bekendheid geven is wat dat betreft altijd een hachelijke onderneming: waar stopt de effectiviteit en begint de irritatie? Bij mij ligt de drempel laag: zodra ik denk ‘ja nu weet ik het wel’ is de grens al overschreden.

Doelgroepen en belangengroepen
Marketing is dus een lastige business want dan moet je in doelgroepen gaan redeneren en die gaan bewerken. Daarbij zijn meerdere doelgroepen: (toekomstige) inwoners, bedrijven, investeerders en toeristen. Ieder heeft een heel ander belang of interesse. Je kunt ze niet over één kam scheren. En je hebt belangengroepen die je mee moet nemen: de huidige inwoners en ondernemers: raak je die kwijt dan valt je plan in duigen.

Marktgericht denken
Hoe moet een gemeentelijke organisatie marktgericht opereren om stedelijke actoren (gemeente organisatie, bewoners, bedrijven en maatschappelijke instellingen) zover te krijgen dat de stad zich als geheel naar buiten kan profileren? Dat is een hachelijke zaak: rekening houden met plaatselijke en regionale overheden, lokale ondernemers en inwoners.

Een door bovenstaande partijen breedgedragen strategie in een meerjarenprogramma is bij citymarketing van cruciaal belang.

Nieuwe ondernemers
In Maassluis is burgemeester Edo Haan degene die vanuit B&W de kar trekt.

Mijn visie is dat hij zichzelf danig in de weg zit doordat hij in zijn takenpakket “Openbare orde en veiligheid” heeft. Vanuit die verantwoordelijkheid moet hij regelmatig lokale ondernemers tegen zich in het harnas jagen: optreden tegen horecagelegenheden, te strakke regels opleggen aan beginnende ondernemers, Inbraken, winkelcentra die niet goed draaien, welke activiteiten zijn er voor de jeugd? Daarmee is hij al een groot deel van de potentiële medestanders kwijt.

Dan is er nog de ondernemersvereniging MOVe. De wat?… Dat bedoel ik. We merken er weinig van, dus daar vindt hij ook geen medestander van betekenis.

Om aantrekkelijk te zijn voor mogelijke nieuwe bedrijven van buiten moet hij een goed vestigingsklimaat bieden en vooral ook beschikken over goede bedrijfspanden en terreinen. We zien hoe moeizaam het tot nu toe gaat bij De Dijk.

Natuurlijk speelt de economische situatie een rol, maar dan nog gaat het erg moeizaam.

Toerisme
Dan kan hij beter nog zijn pijlen richten op het toerisme. Daar wordt al sinds het tijdperk Eitjes over gesproken: Maassluispas, Zwenkkom, Openen Monstersche Sluis, enzovoort. Hij wil Maassluis aantrekkelijk maken onder de noemer “Maassluis, het grootste geheim van Zuid-Holland”. Via diverse tv programma’s (EO, RTL) is en wordt het laatste jaar Maassluis in beeld gebracht. Dat is vluchtige reclame, die weinig effect sorteert.

Je moet de sterke kanten uitbuiten.

Identiteit
Wat kenmerkt nu Maassluis; welke identiteit straalt het uit waardoor een toerist graag langs wil komen? Iedere stad heeft een eigen identiteit die men herkent aan de ligging, ouderdom, uiterlijk, grootte, unieke attributen zoals bekende gebouwen, bedrijven of evenementen. In marketing termen de unique selling points (USP). De identiteit die wordt uitgedragen moet wel overeenkomen met de feitelijke identiteit.

Vindt u dat het programma van de EO recht deed aan onze identiteit?

Positionering
Maassluis moet zich positioneren “in het brein van de doelgroep”. Een positie die de toegevoegde waarde van de stad, ten opzichte van concurrenten, op een heldere manier duidelijk maakt. Het gaat hierbij om de waardering van de verschillen ten opzichte van andere steden en de voorkeur van de doelgroep ten aanzien van deze verschillen.

Hier valt nog een hoop te winnen: veiligheidsimago, een doorlopend zomerprogramma waarin elk weekend wat biedt: streekmarkten, culturele elementen zoals straattheater, straatmuzikanten, straatfestival, een nog groter opgezet filmfestival, maar ook aangepaste horeca- en winkelsluitingstijden. Dát zijn zaken waarmee je toeristen uit de regio kunt aantrekken.

Niet met droomkastelen als The Passion of de landelijke intocht van Sinterklaas.

Een goed product verkoopt zichzelf. Als hij erin slaagt Maassluis aantrekkelijk te maken voor burgers en lokale ondernemers dan zullen zij de aantrekkelijkheid gaan uitstralen:

“Maassluis, mis het niet, de stad waar je moet zijn deze zomer”.

Jelle Ravestein

Jelle Ravestein

Columnist | Schrijver | Dichter | Mensenslijper | Aan de andere kant | Business Consultant | Filosoof | Spindoctor | Ethicus | Moralist | Ironicus | Satiricus | Sarcast | Zoeker | Cynicus |Mens | Relativist | Aan(dekaak)steller | Vrijdenker | Optimistische realist
■ ■ ■ ■ ■
■ SCHERP AAN DE WIND ZEILER
■ subtiliteit & humor tegen benauwde kaders
■ Wereldburger in een stadje met dorpse denkbeelden.
■ Dichters, schrijvers, cartoonisten en columnisten corrigeren? U heeft nog veel te leren!
■ If you can not stand the heat: get out of the kitchen
■ Democratie is ook maar een woord
■ Elke les is er één.
■ Schrijven is een kunst, lezen des te meer.
■ Ik ben niet anders, ik kijk anders naar de dingen.
■ ■ ■ ■ ■

12 Reacties

  1. Hans van der Burg
    12 mei 2016 at 18:56

    Marketing ‘het creëeren van een behoefte …’ Maar niet tegen elke prijs ! De landelijke intocht bijvoorbeeld kost een vermogen (€ 3,5 ton wordt nu al genoemd). Maassluis wordt in één klap op de kaart gezet …. Ja tuurlijk net als Meppel en Schiedam etc…. Maar blijf het marketing technisch gezien een dure klap hoor. Furiade wat meer promoten zo vlak voor de intocht is toch ook al een prima opsteker zou ik zeggen. Maar, we maken er met zijn allen iets moois van ….. Ik hou van Maassluis mijn stad mijn vaderstad ❤️