Vloeren in huis, vloeren op het werk, ze liggen er en je hebt er eigenlijk geen omkijken naar. Nou ja, geen omkijken, eens in de zoveel tijd moet er wat mee gebeuren. Ze moeten worden opgeschuurd (parket, houten vloeren), geolied (anders soort parket), opgewreven (linoleum) of gedweild/gereinigd (zeil/vloerbedekking).

In mijn geval komen deze maand twee keer vloeren langs op de agenda. Eerst in de bibliotheek. Het linoleum was hard toe aan een wasbeurt (als in: in de was zetten) en dat is nog geen sinecure. Alles wat los op de grond staat moet van de vloer, er moet goed geveegd en gestofzuigd worden en vervolgens wordt er een waslaag aangebracht die moet drogen waarna alles weer terug gezet kan worden.

Veel werk en dus weekend werk want door de week is de bibliotheek open en kan dit niet. Gelukkig wordt dit professioneel gedaan door een schoonmaakbedrijf. Alleen het terugzetten is dan een klusje voor de maandagochtend.

Thuis is dat een heel ander verhaal. Na 19 jaar met hetzelfde parket gedaan te hebben (dat er al lag toen we in dit huis kwamen wonen) was het tijd voor een nieuwe vloer. Houten vloerdelen die ook nog eens in drie lagen geschilderd gaan worden. Daarvoor moet de huiskamer en de keuken worden leeggehaald. Maar waar zet je al die spullen neer? Tafeltjes, stoelen, kasten, bank, bankje en ga zo maar door. Na een uitgebreide berekening blijkt dat alle grote spullen in de slaapkamer kunnen (en dat is centimeter werk kan ik je verzekeren) maar dat betekent dat het bed op zijn kant moet.

Gelukkig mogen we een week bij vrienden bivakkeren. De koelkast en het gasfornuis moeten dan maar naar buiten in de tuin. Duimen voor droog weer want zelfs met een afdekzeil zit je niet te wachten op stortregens. En als je dan denkt dat je alles gepland hebt kom je tot de ontdekking dat er in en op al die kasten en kastjes ook nog allemaal spullen staan. Die moeten ook ergens heen.
Je begrijpt dat ik blij zal zijn als deze operatie achter de rug is. Niet alleen omdat er dan een mooie nieuwe vloer ligt maar vooral omdat er dan de komende jaren niets meer aan gedaan hoeft te worden.

Wouter vHeiningen

Wouter vHeiningen

Columnist sedert juli 2013 | Directeur Bibliotheek De Plataan voor Maassluis, Vlaardingen & Midden-Delfland | Bestuurslid van Nationaal Documentatiecentrum Maarten ’t Hart en stichting Ongehoord!

1 Reactie

  1. 13 februari 2015 at 10:19

    Wouter Laat Zich Niet Vloeren!