Op het moment dat ik deze column schrijf is nog niet duidelijk of het Nederlands Elftal zich alsnog op wonderbaarlijke wijze heeft gekwalificeerd voor het EK. Als u dit leest weet u dit wel. Waarom begin ik deze column zo? Ik wilde het eens hebben over de transformatie van voetballers en dan niet alleen maar wel vooral voetballers in het betaald voetbal.

In de ‘gouden generatie’ voetballers uit de jaren ’70 van de vorige eeuw was het lange haar en zelfs een enkele baard gemeengoed. In die tijd was lang haar de trend en voetballers volgde deze trend zoals eigenlijk iedereen dat deed (politici, soldaten etc.). Een elftalfoto van toen is een wereld van verschil met een elftalfoto van nu.

Toen waren de shirtjes nog flodderig, hingen de kousen vaak nog op de enkels, was het haar lang en kwamen tatoeages nog niet voor (of hooguit verborgen voor de buitenwereld).

Wat een verschil met tegenwoordig. Sinds David Beckham en Christiano Ronaldo zijn voetballers eigenlijk geen sporters meer maar veredelde modellen. Als ik ergens lees dat Ronaldo in de rust zijn kapper (!) zijn haar anders laat doen zakt mij de broek op de knieën. Daar had je bij Wim van Hanegem en Wim Suurbier niet mee aan hoeven komen.

Het bijzondere is ook dat waar in de jaren zeventig de voetballers de trend van lang haar volgde, daar zetten tegenwoordig voetballers de trend die vervolgens in het dagelijks leven door velen wordt gevolgd. Pelle met zijn gesneden scheiding werd een paar jaar geleden een rolmodel voor vele jongetjes. Tegenwoordig is de gesneden scheiding niet meer weg te denken. Evenals het opgeschoren hoofd met daarboven de dooie cavia die kunstig vorm is gegeven. Dat levert wel weer erg grappige taferelen op als ze eenmaal aan het voetballen zijn en de met haarlak en gel bij elkaar gehouden coupe volledig in de war dreigt te raken.

Al die aandacht voor dat haar, de kekke shirtjes, de gekleurde schoenen (gruwel) en de vakkundig getatoeëerde armen leidt af van waar het omgaat; het voetbal. En natuurlijk zijn ze er nog, de voetballers die met hart en ziel zonder poeha of opsmuk leven voor het voetbal. Je zou alleen willen dat het er wat meer waren.

En als we een keer niet naar het EK gaan? Tja, het schijnt slecht te zijn voor de economie en natuurlijk hoop ook ik dat dit niet gebeurt, maar wellicht gaan er her en der wat ogen open.

Wouter vHeiningen

Wouter vHeiningen

Columnist sedert juli 2013 | Directeur Bibliotheek De Plataan voor Maassluis, Vlaardingen & Midden-Delfland | Bestuurslid van Nationaal Documentatiecentrum Maarten ’t Hart en stichting Ongehoord!

2 Reacties

  1. Aad Rieken
    16 oktober 2015 at 10:32

    ”ORANJE ZWART GEBLAKERD!”

    Het Nederlands elftal is al sinds 2010 op de weg terug,wat werd geaccentueerd in 2012,maar in 2014 gecamoufleerd door de Gouden pik van Louis.
    Trainers worden ten onrechte op een voetstuk geplaatst ,bij nederlaag slecht bij overwinning goed.Je bent afhankelijk van de spelers-mentaliteit die je voorgeschoteld krijgt.Jij en ik zouden een grote kans maken om als coach bij Barcelona kampioen te worden,daar hoef je geen van Gaal,Koeman of de Boer voor te zijn.Het is juist de kunst om van elf man ’n eenheid te maken.

    ”MAAR EEN GOUDEN PIK IS NOOIT VERKEERD!”

  2. Aad Rieken
    16 oktober 2015 at 09:04

    ”UITGEFLOTEN!”

    Er waren op doel weinig schoten,
    van balletjes breed niet genoten.
    Ook met een Koeman,
    als zijn-de boeman,
    gaat ons voetbal zo naar de kloten!