Het is vrijdagmiddag en ik sta buiten op straat. Er komen een paar pikzwarte jongens met korte dreadlocks op mij af. Het schijnt dat sommige mensen dan het liefst zouden wegrennen, maar die aandrang voel ik niet. Ik sprak ze al eens eerder, in het Engels begroeten ze mij. Een paar maanden geleden zijn ze uit Irak in Nederland gearriveerd, en nu komen ze voor de voedselbank.

Eén van de jongens vertelt. Zijn familie woont hier, maar zijn vrouw zit nog in Irak. Pas als hij zelf een verblijfsvergunning heeft komt zij in aanmerking voor gezinshereniging. ‘In Irak durft ze de deur niet uit’, vertelt hij, ‘het is er gevaarlijk voor christenen.’ Het klinkt gek, maar ze verlangen terug naar de tijd van Saddam. Ondanks alle persoonsverheerlijking en de dictatuur.

‘Nu we het toch over persoonsverheerlijking hebben’, zeg ik, ‘morgen is het Koningsdag.’ Over de vrijmarkt heeft hij wel gehoord: dat is die plek waar je voor een appel en een ei je halve huisraad bij elkaar kunt onderhandelen. Een buitenkans als je pas kort geleden met helemaal niets in een vreemd land bent aangekomen. Bij de voedselbank tikt hij een oranje petje op de kop. Even twijfel ik of ik hem zal vragen om morgen een biertje te komen doen op het Wipperspark, waar het grootste Oranjefeest van Maassluis plaatsvindt, maar hoe kan ik hem uitleggen waar dat is?

Een ongemakkelijk gevoel is de regel bij dit soort ontmoetingen. Diepgaand wordt het zelden, want in gebroken Engels, en bovendien staan we midden op de stoep. Ik besluit dat als ik hem morgen bij het Koningsontbijt op de Zuiddijk zie, ik hem alsnog zal uitnodigen. Gelukkig heeft hij zijn familie om zich heen.

Even later schiet de jongen mij nog even aan. ‘Wil je voor me bidden’, vraagt hij, ‘en voor mijn vrouw.’

Ik denk bij mezelf: die jongen, dat had ik zelf kunnen zijn.

Martijn van Leerdam

Martijn van Leerdam

Martijn van Leerdam

Dinsdagcolumnist voor Maassluis.nu in 2013-2014 | Dominee bij PKN Maassluis Koningshof | @DsMartijn op twitter

1 Reactie

  1. 29 april 2014 at 15:10

    Mooie column, en inderdaad wat hebben wij het goed in Nederland…