Column: Vrijdagavond

Vrijdagavond. Eindelijk! Twee dagen hectisch geweest met laten we zeggen een gedeeltelijke verhuizing. Spullen eruit, nieuwe spullen erin. Twee dagen veel geregel, veel hulp in de zin van sjouwers, tijdverdrijvers, catering (er is niks lekkerder dan verse stamppot zuurkool na een drukke, hectische dag), oppas voor mijn vier kinderen, schoonmakers en een virituele mental coach.

Als, sinds kort zijnde, alleenstaande moeder van vier ben ik mij de afgelopen weken gaan realiseren dat planning en dan met name een sociaal netwerk erg belangrijk is. Met deze twee staat je dag of valt je dag compleet in duigen en plof je ’s avonds op de bank neer met een rotgevoel omdat je onterecht lelijk hebt  gedaan tegen de kinderen, de berg was die je bij zou houden niet bij te houden blijkt, de afwas van de dag daarvoor nu aangekoekt is en je nog harder moet schrobben, en je zelf al twee dagen geen fatsoenlijke tijd onder de douche hebt door kunnen brengen.

Dus wanneer het dan eindelijk vrijdagavond is en drie van de vier kinderen door hun vader zijn opgehaald voor het weekend, je ouders niet veel later ook richting huis gaan na een dag van tien uur bij hun dochter en hun kleinkinderen, en je jongste kind al heerlijk schoon en met een volle buik naar droomland is vertrokken, je dan in de planning hebt staan om een welverdiende extra lange uitgebreide douche te gaan nemen … maar eerst nog één bakkie koffie en dan is het ME- time.

Dat had ik gedacht.

‘Goedenavond, ben je daar?’ ontvang ik als pop-up op mijn telefoonscherm.
… ‘Ja, ik ben er.’ … (ik wilde typen: ‘Ik kom straks, ik ga eerst uitgebreid douchen!’)

En  voor ik het weet zit ik in de tijd dat ik onder de douche had willen staan, deze column te schrijven. dankzij onderstaande conversatie.

Of ik wil invallen voor een keer, want Martine is verhinderd.

‘IK’???  Ik heb net mijn eerste column gepubliceerd zien worden nog geen drie weken geleden! Wat een eer, jeetje.

…‘De donderdag is een dag met veelal sterke columns, maar jij kunt dat vast. Let’s go!’…

Oké, ik snap het. Ik voel nu ook totaal geen druk of zo….

…’Ik zeg dat jij er vast tussen kan passen. Schrijf vooral je eigen ding.’…

Na twee beladen en hectische dagen nu in een paar minuten tijd heel mooie complimenten ontvangen, dat doet mij die extra lange douche alweer vergeten en zo ben ik meteen achter de laptop gaan zitten.

….’Doe vooral je eigen ding’….

Ja, dat ben ik nu aan het doen. Mijn eigen ding. Schrijven.