Het afgelopen jaar heb ik heel wat columns geschreven over wat er mis is met Maassluis. Inbraak, zelfdoding, onveilig gedrag in het verkeer, eenzaamheid, onderbuikgevoelens, tenenkrommende stadspromotie, en zo nog wel wat dankbare thema’s voor een zure columnist. Maar dat is natuurlijk niet alles, want ik heb ook herhaaldelijk mijn liefde aan Maassluis verklaard.

In mijn laatste column wil ik dat laatste nog wat kracht bij zetten, en wel om de volgende reden. Vorige week was ik toevallig in een andere stad op een andere plaats.

Toen ik weer thuiskwam, realiseerde ik mij wat er allemaal niet mis is met Maassluis: lijmsnuivende straatkinderen, brandend zwerfafval, lege winkels, mensen in witte gewaden die aan polygamie doen en hun kinderen niet naar school sturen, uitpuilende personenbusjes, straatverkopers op elke hoek van de straat, droogte, de complete afwezigheid van prullenbakken in het openbaar, een taboe op homoseksualiteit, een dictator rondom wiens landgoed mannen met mitrailleurs patrouilleren en kanonnen staan opgesteld, hyperinflatie, wisselvallige elektriciteitsvoorziening, een eindeloze stroom van inferieure Chinese producten en tweedehands Japanse auto’s, een falend schoolsysteem waarbij leraren regelmatig staken en kinderen maar halve dagen naar school gaan, en ziekenhuizen waar je vooraf contant moet betalen, zelfs op de spoedeisende hulp.

Op al die punten hebben wij het aardig voor elkaar.

Voor het geval je je afvraagt in welke stad ik in vredesnaam was: dat was Harare, de hoofdstad van Zimbabwe, in zuidelijk Afrika. Een stad die groter is dan Amsterdam. In zuidelijk Afrika wonen evenveel mensen als in West Europa, en in Afrika als geheel anderhalf keer zoveel als in Europa. Al die problemen lijken misschien ver van je bed. Maar voor meer dan een miljard mensen in Afrika zijn ze even reëel als de Oranjekoorts voor ons.

Nu ik er over nadenk, het beste aan Maassluis vind ik eigenlijk dat het in Nederland ligt. Ik denk dat we daar elke dag dankbaar voor mogen zijn. Ook dankbaar ben ik trouwens voor alle reacties van jullie, mijn lezers, in het afgelopen jaar. Het was een mooie klus.

Adieu!

01-07-2014

Martijn van Leerdam

Martijn van Leerdam

Dinsdagcolumnist voor Maassluis.nu in 2013-2014 | Dominee bij PKN Maassluis Koningshof | @DsMartijn op twitter

6 Reacties

  1. 6 juli 2014 at 11:04

    Martijn, bedankt voor alle mooie, fijne, frisse en eerlijke columns! De lezers zullen je gaan missen, en ik ben een van hen. Nogmaals bedankt!

  2. 2 juli 2014 at 13:01

    Bedankt voor al je mooie columns!

  3. 2 juli 2014 at 09:22

    Wederom een column om over na te denken, We gaan ze missen Martijn.

  4. Gerda van der Bor
    1 juli 2014 at 12:25

    Dit is weer een prachtige column.
    Wij mogen dankbaar zijn dat we in Nederland wonen en nog wordt hier gemopperd, de mensen weten niet eens wat ze allemaal hebben. Jij hebt het daar ondervonden hoe kwetsbaar de mensen daar zijn, maar niet alleen daar.
    Ik vind het jammer dat je stopt, ik keek er iedere week naar uit.Je zei het allemaal zo open en fris en dat heb ik altijd gewaardeerd.
    Martijn bedankt voor al die mooie Collumns

  5. 1 juli 2014 at 11:27

    Jammer dat je stopt. Je columns las ik graag. Bedankt daarvoor!

  6. Riet Knierim
    1 juli 2014 at 11:00

    Wat een goed stukje weer.
    Jammer dat je weggaat, begon net te wennen aan de frisse en kritische kijk en spiegeling van situaties in onze maatschappij/Maassluis! Adieu….en bedankt.