Mag ik even vangen? Dat is de gedachte die opkomt als ik het gereserveerde subsidiebedrag (34.000 euro) lees voor een stuk asfalt op het terrein van de atletiekbaan. Ik heb al eerder een observatie gedaan onder de noemer Kom op nou over het mijns inziens matige gebruik van de ‘multifunctionele’ atletiekbaan.

Ik introduceerde toen ook de kreet Mind the gap.

Het is de vraag of mijn columns hout snijden. Dat er nog meer geld in dat terrein gestopt gaat worden, wekte mijn nieuwsgierigheid. Wordt het nu eindelijk wat of komt er een aanvaring tussen de vereniging Atletiek Vereniging Waterweg en de Stichting Outdoor Sportpromotion? Als het geld daadwerkelijk wordt besteed, is het dan geld weggooien of heeft Maassluis er werkelijk iets moois bij? Deze vragen dienen zich aan als ik de raadsnotulen van 5 november j.l. er op naslaan.

Een toelichting in genoemde notulen tracht de besteding te justificeren. Wie goed leest, ziet dat er nu al een conflict is geschapen. Het is bekend dat de twee genoemde partijen al vaker een eigenzinnig standpunt innamen. De vraag is dan ook gerechtigd of dit subsidiebedrag “in de sloot” eindigt.

In de raadsnotulen van 5 november j.l. worden in het ‘Raadsvoorstel tot vaststellen VVSV Besteding Impuls sport, cultuur en participatie’ een opvallende bestedingsdoel genoemd.

Realisatie van een verhard asfaltterrein op of nabij het binnenterrein van de multifunctionele atletiekbaan, vormgeving door betrokken organisaties in gezamenlijkheid te bepalen binnen een taakstellend budget van € 34.000,=.

Bron: Raadsstuk

De toelichting luidt:

De MSR stelt voor om op het binnenterrein van de multifunctionele atletiekbaan een klein verhard sportveld aan te leggen. Naar haar mening wordt op die manier invulling gegeven aan een wens die al eerder ten tijde van de aanleg van de baan leefde. Zij raamt hiervoor een bedrag van € 25.000,=. Naast de algemeen publieke functie van de baan dient deze voorziening ook als accommodatie waarop de Atletiek Vereniging Maassluis en de Stichting Outdoor Sportpromotion (vaste) activiteiten ontplooien. Het is ons bekend dat beide organisaties er eigen ideeën op na houden wat er nog bij of op (het grasveld middenterrein van) de atletiekbaan kan of juist niet zou moeten worden gerealiseerd.

Ik denk dan “dat wordt niks”. Zo niet het college van B&W, getuige het vervolg:

Het idee komt ons in principe positief over, doch het is naar onze mening wel gewenst om de betrokken partijen (MSR/AVW/SOSM) te vragen een gezamenlijk idee te formuleren en te berekenen. Het hiervoor te stellen maximum financieel kader stellen wij u voor te bepalen op € 34.000,= (kosten aanleg van een kaal asfaltveld ter grootte van 14 x 30 meter bij een m2 prijs ad € 80,=). Bij gezamenlijk akkoord van de betrokken partijen kan de gemeente vervolgens de aanleg van het gevraagde realiseren.

Of zou dit een ingenieuze formulering zijn van het college om het geld in de knip te houden? Want zeg nou zelf: AVW en SOSM dat is toch water en vuur?

Jelle Ravestein

Jelle Ravestein

Jelle Ravestein

Columnist | Schrijver | Dichter | Mensenslijper | Aan de andere kant | Business Consultant | Filosoof | Spindoctor | Ethicus | Moralist | Ironicus | Satiricus | Sarcast | Zoeker | Cynicus |Mens | Relativist | Aan(dekaak)steller | Vrijdenker | Optimistische realist
■ ■ ■ ■ ■
■ SCHERP AAN DE WIND ZEILER
■ subtiliteit & humor tegen benauwde kaders
■ Wereldburger in een stadje met dorpse denkbeelden.
■ Dichters, schrijvers, cartoonisten en columnisten corrigeren? U heeft nog veel te leren!
■ If you can not stand the heat: get out of the kitchen
■ Democratie is ook maar een woord
■ Elke les is er één.
■ Schrijven is een kunst, lezen des te meer.
■ Ik ben niet anders, ik kijk anders naar de dingen.
■ ■ ■ ■ ■