Column: Welterusten Mark

Er zijn mensen om mij heen die nu al weer roepen: Ha, straks weer de Serious Request week vlak voor kerst. Ik heb er zin in.

Serious Request

Ik heb hen niet geconfronteerd met de vraag waarin zijn nu precies zin in hebben. Als je echter een beetje doordenkt, dan besef je dat het in feite tenenkrommend is. Mensen in dit rijke land – rijk ja en er zijn voldoende uitzonderingen – die zich een week lang bezighouden met ‘wie doet de grootste storting’, ‘wie komt het langst in beeld of aan het woord’.

Mensen die de hele nacht voor hun lol moeten afzien in de kou. Wat een leed moeten zij doorstaan.

Tussendoor worden beelden en reportages getoond om het doel weer even onder ogen te brengen, maar dan weer snel een gezellig verzoekplaatje voor oma Annie die zo eenzaam is met kerst.

DJ’s die moeten afzien met een smoothiebom vol vitamine. Erg hè, je zou er eens gezond van kunnen blijven.

Natuurlijk is het mooi om geld, veel geld, in te zamelen. Het is een mooie substantiële druppel op de gloeiende plaat van een probleem. Of het nu honger, aardbeving, tszunami, gedwongen prostitutie door jonge meisjes of wat dan ook is. We praten wel degelijk over omvangrijk menselijk leed.

Maar denk ook even door naar 2015. Het doel dit jaar is de toekomst voor kinderen en jongeren in oorlogs- en conflictgebieden.

Dat staat los van de problematiek rond asielzoekers en vluchtelingen. Dat laatste is nu net hét probleem waar velen in dit rijke landje geen zin in hebben: direct bijdragen aan de opvang van mensen die huis en haard achter zich hebben gelaten. Men noemt de vluchtelingen gelukzoekers.

Op zoek naar geluk. Ja zeker. Want ze komen uit een gebied van ongeluk. Diepgaand ongeluk, zonder weerga.

Vluchtelingen

Niemand zit te wachten op een grote instroom van vreemdelingen, die hier permanent willen blijven. Dat is zeer menselijk.

Vergelijk het met een familielid, een collega, een studiegenoot zonder dak boven het hoofd die blijft logeren, hoewel je er niet goed mee kunt opschieten. Je accepteert dat hij of zij een nachtje, een weekendje in jouw leefruimte plaatsneemt. Stel dat de persoon ongevraagd langer blijft en zonder geweld niet te bewegen is om weer te vertrekken. Een enkeling zal het dan nog volhouden, maar na een paar dagen is de gemiddelde mens het zat en denkt bij zichzelf: Ik wou dat je opsodemieterde!

Wie heeft er gelijk?

Voor- en tegenstanders van het vluchtelingenprobleem buitelen over elkaar heen om het eigen gelijk te laten zegevieren. Ook in Maassluis.

Er is geen 100% gelijk. Aan beide kanten niet.

Eén van de argumenten van de NEE-zeggers is niet ongegrond: ongebreideld fanatisme. Er is geen mens fanatieker dan de persoon die volledig gaat voor een overtuiging, een ideologie of een religie. Zo iemand laat zich niet meer door een combinatie van verstand en gevoel leiden, maar vaart een bijkans blinde koers. De geschiedenis leert keer op keer dat een verkokerde visie leidt tot excessen. Het is niet gezegd dat het uit de hand zal lopen, maar ik durf er nog geen kwartje om te verwedden. Er dient dan ook een passende oplossing elders op korte termijn te worden gevonden in groot Europees of wereldverband.

Mark

Gelukkig heeft Nederland een visionair leidsman. die staat vóóraan voor zijn volk. Goed zichtbaar… via tv … vanuit Amerika… bij de Coca Cola Company.

Natuurlijk Mark: jouw handelsmissie is niet onbelangrijk en doe vooral Obama ook even de groeten van ons. Jij hebt helemaal gelijk met: Ik heb er het volste vertrouwen in.

Een ander ‘groot’ premier Colijn zag in 1936 zich genoodzaakt het volk via de radio toe te spreken. Legendarisch werden zijn slotwoorden: “Ik verzoek den luisteraars dan ook om, wanneer zij straks hun legersteden opzoeken, even rustig te gaan slapen als zij dat ook andere nachten doen. Er is voorshands geen enkele reden om ongerust te zijn”.

De expansiedrift van de nazi’s leidde toen tot de eerste excessen in Rijnland. De rest is geschiedenis.

Welterusten Mark, droom maar lekker dichtbij het Witte Huis. Denk maar niet te veel aan de vluchtelingenproblematiek in eigen land. Je zou er eens slapeloze nachten van krijgen.

En kom wel op tijd terug want ze zoeken nog een held die de deur van Het Glazen Huis op slot draait.

PS

Je sokken liggen al klaar, want die passen prima bij een held. O ja: het zijn Alzheimer sokken.