Column: Wie is je voorbeeld

columnr 5

In de mensen die om je heen staan in je leven zitten allerlei types. Mensen op je levenspad die komen en gaan. Sommigen voor langere tijd, sommigen wat korter. Soms zien we het niet meer zo duidelijk, wat mensen voor je betekenen, welke rol ze in het toneelspel van je leven spelen, wat brengen deze mensen je?

Ik geloof dat mensen met een reden op je levenspad komen, ze hebben een boodschap, geven je een leermoment en soms, soms weten we eigenlijk niet zo goed wat iemand eigenlijk doet in ons leven. Sommige mensen halen juist het slechtste in ons naar boven, mensen waar je allergisch voor bent, mensen die je eigenlijk kunt missen als kiespijn. Ik ontdekte dat dit soort mensen me eigenlijk naar beneden halen, me tegenhouden in mijn ontwikkeling en soms zelfs in het genieten van het leven. We kennen ze allemaal wel, zo`n vriend of vriendin die zogenaamd het beste met je voorheeft maar ondertussen altijd net die ene opmerking maakt waar je weer onzeker van wordt, wat je verdrietig maakt of die bevestigt dat je eigenlijk toch nergens goed in bent en niks kunt. Die opmerkingen waardoor je weer terug ploft op de bank of waardoor je de eerste de beste chocoladereep naar binnen werkt die je in je keukenkastje vindt.

Lange tijd herkende ik deze patronen niet, ik voelde wel dat als zo`n zogenaamde vriendin was langs geweest al mijn energie in een klap weg was en ik uitgeput op de bank zat. Na lange tijd begon ik een soort patroon te ontdekken en stelde ik mijzelf de vraag wat deze vriendin nou eigenlijk voor mij betekent. Wat brengt zij in mijn leven en ik in dat van haar?

Op ons werk komen we dit ook vaak tegen. Collega’s die ons naar beneden trekken, die ons negatief beïnvloeden en het niet kunnen nalaten om je telkens even onderuit te halen. Collega`s die feilloos je zwakkere kanten aanvoelen en het niet kunnen laten om die extra te benadrukken, het liefst in het openbaar zodat iedereen ervan kan genieten. Soms doet het me denken aan de dierenwereld waar de zwakkere eruit gepikt wordt en meedogenloos uit de groep word verjaagd. Maar daar zit ook precies weer het verschil tussen mens en dier. De mens heeft de capaciteit om mededogen en compassie te ervaren en te tonen. Dat zijn de mensen in je leven en de collega`s op je werk die het verschil maken. Voor mij zijn juist deze mensen belangrijk, dat zijn mijn voorbeelden en zij brengen positiviteit in mijn leven.

De laatste tijd ben ik echt gaan onderzoeken wie er in mijn leven om mij heen staan. Ik ben er eens van een afstandje naar gaan kijken om zo te proberen een zo objectief mogelijk beeld te krijgen van de mensen om me heen. Wat betekenen ze voor mij en wat beteken ik voor hen? Wat brengen ze mij en wat breng ik hen? Het gaf mij veel inzicht en stelde me ook in staat om mensen weer in hun kracht te gaan zien en ze daarvoor te waarderen. Van sommigen bleek ik juist last te hebben, zonder het in de gaten te hebben en ook dat maakte weer veel duidelijk en gaf me van die “Oh, ja” momentjes. Die vriendschappen zal ik nog eens onder de loep nemen en daarover ook in gesprek gaan. Juist die gesprekken zullen mij de ruimte geven om te beslissen of ik deze vrienden nog wel in mijn leven wil. Misschien brengt zo`n gesprek onze vriendschap juist ook wel weer op een ander niveau.

Door van een afstandje alles weer eens te bekijken zie ik opeens ook wat ik mis. Ik heb meer mensen om mij heen die me energie opslurpen dan dat ik mensen heb die me inspireren en mij verder brengen op mijn eigen pad. Mensen die inspiratie, passie en een gedrevenheid met zich mee brengen, die een voorbeeld voor mij zijn en soms ook voor anderen. Vrienden waar ik respect voor heb omdat ze iets bereikt hebben of omdat ze, ondanks allerlei tegenslagen, trouw zijn gebleven aan hun eigen overtuigingen. Mensen waar ik energie van krijg!

Je denkt hierbij dan misschien al snel aan iconen als: Obama, Tolle, Nick Vujicic, Malala en onze eigen Amsterdamse burgemeester Eberhard van der Laan die gisteravond is overleden. Mensen waar ik stuk voor stuk bewondering voor heb. Maar ook in mijn eigen omgeving zijn dit soort mensen. Inspirerend, gepassioneerd, die open staan voor hun omgeving en bijdragen aan een positieve en liefdevolle vriendschap. Pas geleden had ik afgesproken met een paar vrienden en een van hen deelde een geweldig idee. Zij doet af en toe even iets buiten haar “gewone” interesses, gewoon even uit je “comfort zone” stappen en iets anders dan anders ondernemen, weer nieuwe mensen ontmoeten en open staan voor het onbekende. Ik vond het zo’n goed idee en bedacht meteen dat ik dat ook ging doen. Dat zij dit zo maar is gaan doen gaf mij ook weer inspiratie. Het is fijn om zulke mensen om je heen te hebben. Soms zit het ook gewoon in kleine dingen, geïnspireerd worden door een mede-wijkbewoner die in zijn leefomgeving de blikjes, plastic verpakkingen e.d. opruimt. Voor het aangezicht van de wijk maar ook vanuit het aspect van het milieu. Je kunt altijd met de vinger wijzen maar je kunt er ook zelf iets aan doen.

Ik gun het iedereen om af en toen eens met een afstandje de mensen om je heen te bezien. Wat betekenen zij voor je, wat dragen ze bij aan jouw levenspad en wat mis je nog, door wie word jij geïnspireerd?