column nr 25

Zie ginds komt de stoomboot uit Spanje weer aan . Ja, de donkere dagen breken weer aan en dat betekent dat de feestdagen ook weer binnenkort op onze stoep staan. Maar eerst natuurlijk traditie getrouw onze lieve goedheiligman Sinterklaas die weer naar ons mooie kikkerlandje komt om alle lieve kinderen (groot en klein) een zak vol cadeautjes te komen brengen. En, o wee, als ik niet lief was geweest, dan kreeg ik de roe of ik ging mee in de zak terug naar Spanje. Nou, dat zouden een hoop kennissen in mijn omgeving nog niet eens een straf vinden, denk ik.

Jarenlang ben ik als kind in deze goedheiligman blijven geloven, want ja … Wie is er nou zo gek om zo een grote zak vol cadeautjes te kopen voor mij en voor mijn broer samen? En wie hoor ik dan altijd zo hard op de deur kloppen met pakjesavond en wie zet die zak dan toch neer? Ook al hadden wij geen schoorsteen, het was altijd weer een heel avontuur omdat we dan eindelijk weer een keer onze schoen mochten zetten bij de voordeur. Want Zwarte Piet en Sinterklaas kwamen natuurlijk gewoon over de galerij om de schoentjes te vullen en alle lekkernijen voor Amerigo mee te nemen. Meestal was dat een wortel en natuurlijk een bakje vers water. En dan wist ik niet hoe hard ik s ’morgens naar de voordeur moest rennen (gelukkig was dat heel dichtbij, aangezien ik naast de voordeur sliep) om te kijken wat er in mijn schoentje zat. Zo blij als ik dan altijd was kon ik de dag weer met een grote glimlach doorkomen.

Ik weet zelfs een pakjesavond te herinneren dat er nog een cadeau verstopt stond in huis omdat deze niet in de zak paste. Ik geloof dat ik er uren naar op zoek ben geweest en deze gewoon echt niet kon vinden. Nou dat was voor kleine Sandra wel heel erg frustrerend! Gelukkig kreeg ik toen een hint van mijn vader en moeder en werd eindelijk het kleine cadeautje gevonden, een sjoelbak! Ik heb echt hele leuke herinneringen aan de Sinterklaas vroeger. Fantastisch als deze ook nog eens op school langs kwam of op de sportvereniging! Nog meer cadeautjes! Of op het werk bij mij vader op de scheepswerf. Dat zijn mooie herinneringen.

Tegenwoordig is heel Nederland in rep en roer, want zo rond de zomer barst de ‘Zwarte Pieten discussie’ weer los. De volwassenen maken zich druk om het eeuwenoude traditionele kinderfeestje waarmee we allemaal zijn opgegroeid, allemaal leuke herinneringen aan hebben. Je hebt dan mensen die tegen Zwarte Piet zijn en mensen die gewoon willen dat het een kinderfeestje blijft en de discussie dus eigenlijk onnozel vinden. Anno 2017 is de discussie nog steeds aanwezig, maar het lijkt niet meer te heersen. Gelukkig maar denk ik dan. Want al die verhaaltjes, haken en ogen om de kinderen uit te leggen dat er iets met een regenboog is en de Pietjes daardoor alle kleurtjes hebben, dat gaat ook mij echt iets te ver. Waar is het kinderfeest gebleven? Jarenlang is deze traditie in Nederland een feit. Jarenlang viert men Sinterklaas met een intocht, Zwarte Pieten, Sinterklaas, pakjesavond en pepernoten. En de laatste jaren lijkt dit helaas steeds meer een strijd te worden tussen wat kleine groepen en een klein aantal bekende Nederlanders. Ook BN-ers die hierdoor gestopt zijn met het spelen van Zwarte Piet.

Zaterdagmorgen ben ik gaan kijken bij de intocht in ons mooie Maassluis en gelukkig was het grootste gedeelte gewoon zwart en een klein aantal bruin. Ook zaten er een aantal roetveeg-pietjes bij. Nou daar kan ik nog mee leven, maar gelukkig niet meer van die pieten met van die rare kleurtjes die gewoon eng waren om naar te kijken. In de middag natuurlijk de intocht van de “echte” Sinterklaas op de televisie. Hierbij gelukkig ook geen raar gekleurde pietjes meer maar wel een aantal blanke pietjes en ik zag zelfs pietjes met blonde haren. Dan krijg ik toch weer mijn bedenkingen hierover. Jammer dat er op zulke dagen ook altijd weer protest-groepen zijn die deze kinderfeesten weer proberen te verpesten.

Vorig jaar was de “echte” Sinterklaas nog in ons mooie Maassluis en toen heb ik de mensen die zo tegen waren ook met mijn eigen ogen mogen aanschouwen. Ook liep er toen nog een donker gekleurde Sinterklaas hier rond. Niet dat deze man de mensen veel lastig viel hoor, deze man ging zelfs nog een gesprek aan met de “echte” Sinterklaas op een normale manier. Maar er liepen ook gewoon mensen rond met protestborden en er werden vakken gecreëerd voor mensen die hiervoor wilden protesteren. Kom op zeg mensen, het is maar een kinderfeestje. Maar van zo dichtbij zie je pas hoeveel beveiliging ervoor is opgetrommeld met politie en ME-mensen … en dat allemaal voor een kinderfeestje?

Toch lees ik weer dat er overal groepen zijn die de komst van de Zwarte Pieten willen stoppen omdat ze het racisme vinden. Hele wegen worden geblokkeerd en er is volop politie op de been. Zo jammer allemaal dat dit het ook dit jaar gebeurt.

Maar goed, dit is mijn mening hierover en ik laat iedereen hierover in zijn waarde. Of je nou een voor of tegenstander bent hierover. Laten we vooral die vrolijke kindergezichtjes niet vergeten op deze dag en geniet met mekaar. Pluk de dag!

Sandra Warren

Sandra Warren

Sandra Warren | Teamleider | Gastcolumnist | Hondensport | Zeesleper Elbe