Column: Zijn we eerlijk?

“Laten we de kerstdagen gebruiken om de lonten langer te maken en de tenen korter, dan gaan we denk ik een mooi 2015 tegemoet!”

Zo eindigde ik mijn laatste column van 2014.

Een oproep om – in wereld waarin mensen elkaar bevechten – eerst na te denken en dan te roepen, verdraagzaam zijn naar een ander. De afgelopen week is er in Maassluis veel gebeurd dat mij deed denken aan die dagen in december.

Er waren korte lontjes; maar evenzo wellicht nog veel meer mensen die een beetje van hun eigen ruimte in de vorm van plaats of tijd weggaven aan een ander en hierdoor 2015 mooier hebben gemaakt. Veel terechte complimenten zijn hiervoor al gegeven.

Mij viel op dat veel korte lonten ontstonden en ontstaan door halve waarheden of sterke emoties. Emoties horen erbij en moeten ook met elkaar gedeeld worden. Maar met het uiten van emoties komt ook de verantwoordelijkheid om na te gaan of wat je roept ook klopt. En dan niet op basis van 1 verhaal, maar op basis van feiten en nou juist die heb ik de afgelopen week vaak gemist.

Een gemiste kans, omdat we nu in de komende jaren ook voor discussies komen te staan die uitgaan van rechtvaardigheid. Ook in deze discussie zijn juiste feiten en hele waarheden cruciaal, zodat uiteindelijk beslissingen over de toekomst van mensen en kinderen eerlijk en rechtvaardig worden genomen.