Ik voel me een beetje een oude zuurpruim worden. Zo een die achter de geraniums zit te klagen. Nou ja achter die beruchte plantjes zit ik dan weer niet maar heb wel weer wat te klagen.

Stichting GGMD. Voor alle slechthorenden en doven. Hier kwam ik terecht door gemeente Maassluis aan wie ik wat vragen had. Deze stichting zou alles voor me kunnen doen. Voor de verzekering moest ik ook een gesprek met een psycholoog hebben. Vooropgesteld, ik hou helemaal niet van zulke gesprekjes met die lui. Vreselijk vind ik het gewoon. Enkele jaren geleden had ik ook zo’n must dus wist wat me te wachten stond. Maar goed, wat moet, dat moet, dus ook aan tafel met deze man.

In het kort samengevat: Drie keer mijn verhaal moeten doen van hoe ik doof ben geworden. Omdat zij tot drie keer toe het hele verhaal door elkaar gooiden. De derde keer was bij meneer de psycholoog. Hij vroeg mij of ik op het beeldscherm wilde blijven lezen. Ik had voor het eerst in mijn leven een schrijftolk. Dit was geregeld door hun. Waarom ik op dat beeld moest blijven kijken? Omdat hij een baardgroei had van een week of twee. Helemaal hypermodern en ik heb daar geen problemen mee. Alleen mag iemand die met dove mensen werkt geen haar groei in het gezicht hebben. Dit belemmert ‘spraakafzien’. Tja en dat terwijl ik me toch staande probeer te houden door spraakafzien. Vervolgens vraagt hij mij of ik onder dwang op gesprek zit. Omdat ik er (volgens hem té ) makkelijk mee omga, gaat hij er maar vanuit dat mijn man me gedwongen heeft. Kent hij Sander niet denk ik dan maar. En als klap op de vuurpijl … kan hij het absoluut niet begrijpen dat ik mijn kinderen nog leuk vind! … Wat zij zijn tenslotte de oorzaak van mijn gehoorverlies. Hoe in hemelsnaam haal iemand het in zijn hoofd om zoiets te zeggen?

Ik denk dat het tijd is geworden voor die man om zelf eens bij een psycholoog langs te gaan.

Dit is uiteindelijk een gesprek van twee en een half uur. Richting het einde van het gesprek ben ik standje opgefokt en trek ik die vent zowat over zijn bureau heen. Ongelooflijk. Ik snap dat die lui moeten wroeten maar hij ging duidelijk te ver. Maar mijn hulpvragen zijn gedaan. Nu wachten op de uitslag.

En die kwam. Eerst proberen te telefonisch een afspraak te plannen. Ook weer zoiets.

Maar dan, na een mail, zit ik er weer.

In het kort herhalen ze ons eerste gesprek. Menigmaal moet ik ze in de reden vallen om de fouten eruit te halen. Dan komt hun aanbod. Ik mag in een praatgroepje onder begeleiding van de psycholoog  😡

De twee hulpvragen die ik had? Sorry mevrouw, de ene zijn we vergeten te behandelen en de tweede? Uw IQ is te hoog. U kunt zeggen dat u slechthorend bent dus u heeft geen hulp nodig.

Man, wat heb ik een ongelooflijke spijt van dit hele gedoe! Dit is precies de reden dat ik het liefst alles zelf wel oplos. En geloof me, in dat praatgroepje gaat hij zelf maar zitten maak ik niet!

Ik kan niet horen maar menig mens niet luisteren …

Esther Franken

Esther Franken

Esther Franken | Columnist februari 2016- juli 2022 | Copywriter | Persoonlijk Begeleider van Lichamelijk gehandicapten |

5 Reacties

  1. Gerard Wegdam
    13 juni 2017 at 08:31

    Wat een ongelooflijk verhaal. Wat een ……….die vent zoveel onzin brrrrrrrrr.

  2. bea scheurwater
    11 juni 2017 at 13:41

    Velen hebben hetzelfde gevoel vrees ik Esther. Trouwens, het lijkt een virus, antwoorden krijg je niet, en waarom moet je voor je oren van de VERZEKERING naar een psycholoog? als dat nodig is kan de huisarts dat wel aangeven toch? Geen wonder dat de zorgkosten zo duur zijn

  3. Aad Rieken
    11 juni 2017 at 11:59

    ”Maar Die Vent Is ’n Hork!”

  4. Aad Rieken
    11 juni 2017 at 11:54

    ”M.jn V.d.r Z.l.g.r Z..H..l V..k,
    J. H.bt M.ns.n .n F..tsb.ll.n!”

  5. Aad Rieken
    11 juni 2017 at 09:05

    ”Hij Is Horende Doof en Ziende Blind!”